1920 04 24 Konwencja wojskowa między RP a URL.pdf

(163 KB) Pobierz
1920 kwiecień 24, Warszawa
Konwencja wojskowa
zawarta między przedstawicielstwem Ministerstwa Spraw
Wojskowych RP
a rządem Ukraińskiej Republiki Ludowej
Ściśle tajne
trzymać pod zamknięciem
Konwencja wojskowa
między
Polską a Ukrainą
1. Niniejsza konwencja wojskowa tworzy integralną część konwencji politycznej z
dnia 21 kwietnia 1920 r., wchodzi równocześnie z nią w życie, obowiązuje aż do
czasu zawarcia stałej konwencji wojskowej pomiędzy Rządem Polskim a
Ukraińskim.
2. Wojska polskie i ukraińskie odbywają akcję wspólnie, jako wojska
sprzymierzone.
3. W razie wspólnej akcji polsko-ukraińskiej przeciw wojskom sowieckim na
terenach prawobrzeżnej Ukrainy położonych na wschód od obecnej linii frontu
polsko-bolszewickiego, operacje wojskowe odbywają się po wspólnym
porozumieniu się Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich z Główną Komendą
Wojsk Ukraińskich pod naczelnym kierownictwem Dowództwa Wojsk Polskich.
4. Naczelne Dowództwo Wojsk Polskich przydzieli do sztabów operacyjnych wojsk
ukraińskich swoich oficerów, a główna Komenda Wojsk Ukraińskich przydzieli,
w porozumieniu z Naczelnym Dowództwem Wojsk Polskich, do polskich
dowództw, oddziałów zakładów itd. swoich oficerów łącznikowych.
5. Wojska postawione przez Główną Komendę Wojsk Ukraińskich do dyspozycji
Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich, użyje to dowództwo stosownie do
operacyjnych przez siebie określonych potrzeb na terenach Ukrainy, możliwie nie
rozdrabniając ich na małe jednostki taktyczne.
W miarę postępu akcji, o ile warunki operacyjne na to pozwolą, na życzenie
Głównej Komendy Wojsk Ukraińskich, Naczelne Dowództwo Wojsk Polskich
skupi razem jak najrychlej jednostki ukraińskie i wyznaczy im własny rejon
działania i specjalne zadanie strategiczne w celu oddania ich z powrotem do
bezpośredniej dyspozycji Głównej Komendy Wojsk Ukraińskich.
6. Z chwilą rozpoczęcia wspólnej akcji przeciwko bolszewikom Rząd Ukraiński
zobowiązuje się dostarczać w naturze niezbędnych artykułów żywnościowych dla
armii polskiej, operującej na tym terenie, w ilości zgodnie z planem operacyjnym
(główne artykuły: mięso, tłuszcze, mąka, zboże, kasza, ziemniaki, cukier, owies,
siano, słoma itp.) na podstawie norm wyżywienia obowiązujących w Wojsku
Polskim i potrzebne podwody.
a. W tym celu do dowództw dywizji i armii polskiej przydzieleni zostaną
komisarze cywilni lub oficerowie prowiantowi ukraińscy, których
obowiązkiem będzie zaopatrywać dywizję (armię) w niezbędną ilość
artykułów żywnościowych i podwód.
b. W razie niedostarczenia przez Rząd Ukraiński potrzebnych produktów,
komisarz cywilny ukraiński, w porozumieniu z intendenturą dywizji (armii)
przeprowadza rekwizycję potrzebnych artykułów wśród ludności
miejscowej, rozrachowując się kwitami rekwizycyjnymi, opłacanymi i
zagwarantowanymi przez Rząd Ukraiński i wystawionymi w dwóch
językach: polskim i ukraińskim. Na kwitach winno być zaznaczone: rodzaj
oraz waga tuszy czy produktów, a odnośnie podwód i koni - ilość ich i cena
użytkowania. W miarę możności za dostarczone podwody płaci się
natychmiast pełną należność w wysokości określonej przez Rząd Ukraiński.
Na kwicie ma być zaznaczone, iż podczas rekwizycji wypłacono tylko część
należności, z wymienieniem sumy, i że reszta będzie uiszczona przez Rząd
Ukraiński później.
Rząd Ukraiński zobowiązuje się dostarczać wojsku polskiemu odpowiedniej
gotówki w celu bezpośredniej zapłaty mieszkańcom części należności za
dostarczone artykuły wedle cen maksymalnych, jakie będą ustalone przez
Rząd Ukraiński. Wojsko polskie będzie kwity rekwizycyjne oraz świadczenia
opłacane gotówką premiować solą, naftą lub innymi środkami pierwszej
potrzeby wedle norm instrukcji, które zostaną osobno wydane.
Do jednostek ukraińskich przydzieleni zostaną polscy oficerowie
gospodarczy w celu przestrzegania i przeprowadzania jednolitego
premiowania.
c. Artykuły żywnościowe, nie dostarczone przez Rząd Ukraiński, a dostarczone
zatem przez Rząd Polski, obrachowane według przepisanych norm polskich,
obciążają Rząd Ukraiński w walucie polskiej według cen unormowanych dla
wojska w Polsce.
d. Czasowy stosunek waluty ukraińskiej do polskiej, obowiązujący wojska
przed zawarciem konwencji finansowej, będzie ustalony przez Naczelne
Dowództwo Wojsk Polskich w porozumieniu z Główną Komendą Wojsk
Ukraińslsich.
7. W razie zajęcia wyżej wymienionego terenu przez wojska polsko-ukraińskże lub
tylko polskie, Naczelne Dowództwo Wojsk Polskich rezerwuje sobie prawo
zarządzania podczas obecnej akcji wojskowej wszystkimi liniami kolejowymi;
przy czym personel kolejowy ukraiński pozostaje na swych stanowiskach. O
wypadkach i powodach zwalniania władza ukraińska będzie powiadomiona. Do
władz wojskowo-kolejowych polskich zostaną w myśl punktu 4 przydzieleni
łącznikowi oficerowie ukraińscy. Rząd Ukraiński przystąpi niezwłocznie do
organizowania całego aparatu kolejowego w celu przejęcia kolei we własny
zarząd. Czas, sposób, kolejność przejęcia zostaną osobnym układem określone.
Polskie Dowództwo pomaga ukraińskim kolejom taborem, opałem, smarami itp.
materiałami potrzebnymi do eksploatacji i zapewnienia używalności kolei. W celu
kontroli prowadzi się ewidencję wszelkich transportów, a także przewozu
wszelkiego materiału kolejowego, zgodnie z przepisami ustalonymi
odpowiednimi rozkazami Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich w
porozumieniu z Główną Komendą Wojsk Ukraińskich.
8. Z chwilą rozpoczęcia wspólnej ofensywy i zajęcia nowych terenów
prawobrzeżnej Ukrainy, położonych na wschód od obecnej linii frontu polsko-
bolszewickiego, Rząd Ukraiński organizuje na takowych swój zarząd i
administrację cywilną i wojskową. Tyły wojsk polskich ochraniać będzie polska
żandarmeria polowa i polskie władze etapowe; zluzowanie przez władze
ukraińskie nastąpi na zasadzie osobnej umowy po sformowaniu ukraińskiej
żandarmerii oraz ukraińskich wojsk etapowych. Na czas pełnienia służby przez
żandarmerię polską i wojska etapowe polskie przydzieli się do ukraińskich
administracyjnych władz polskich oficerów łącznikowych. Zarząd dotychczas
zajętych terytoriów, które na zasadzie umowy politycznej zostają przyznane
Ukraińskiej Republice Ludowej, pozostaje na razie w ręku władz polskich, a Rząd
Ukraiński organizuje swój aparat administracyjny i, w miarę jego zorganizowania,
władza na tych terenach po porozumieniu się z Rządem Polskim przechodzi w
ręce Rządu Ukraińskiego.
Z chwilą podpisania obecnej konwencji wznawia się w Kamieńcu Podolskim
funkcjonowanie ukraińskich centralnych urzędów państwowych; Naczelne
Dowództwo Wojsk Polskich niezwłocznie wyda rozkaz, aby miejscowe władze
wojskowe i cywilne okazały przy tym wszelką pomoc.
9. Po wykonaniu ogólnego planu wspólnej akcji, ewakuacja wojsk polskich z terenu
Ukrainy winna rozpocząć [się] na wniosek jednej ze stron kontraktujących, a
techniczne wykonanie ewakuacji nastąpi na zasadzie wzajemnego porozumienia
Naczelnego Dowództwa Wojsk Polskich z Główną Komendą Wojsk Ukraińskich.
10. Rząd Ukraiński ponosi koszta wyekwipowania, zaopatrzenia i utrzymania
oddziałów ukraińskich formowanych na terytorium Polski, którym czy to
Naczelne Dowództwo Wojsk Polskich, czy to Polskie Ministerstwo Spraw
Wojskowych okazało lub okazywać będzie pomoc w produktach, ekwipunku
broni, amunicji i wszelkiego rodzaju materiale wojennym.
11. Na terenach Polski w dalszym ciągu kontynuuje się organizacja ukraińskich
oddziałów, jak to miało miejsce dotychczas w Brześciu, aż do czasu, kiedy
organizacja ta będzie możliwa na własnym terenie.
12. Naczelne Dowództwo Wojsk Polskich obowiązuje się dostarczyć dIa wojsk
ukraińskich broni, amunicji, ekwipunku i odzieży w ilości potrzebnej dla trzech
dywizji wedle etatów przewidzianych dla polskich dywizji ze wszystkimi ich
sanitarnymi i innymi tyłowymi zakładami i postawić te przedmioty zaopatrzenia
do dyspozycji ukraińskiego Ministra Spraw Wojskowych. Artykuły zamówione
lub zakupione przez Rząd Ukraiński za granicą, a wywiezione lub przewiezione
do miejsca przebywania armii ukraińskiej dzięki staraniom Rządu Polskiego, będą
zaliczone na rachunek wyżej wymienionych przedmiotów zaopatrzenia.
13. Cała zdobycz kolejowa, z wyjątkiem pociągów pancernych wziętych w boju, a
także inna zdobycz wojenna, oprócz ruchomej wziętej w boju, stanowią własność
państwa ukraińskiego. Szczegóły zostaná określone osobną umową.
14. Szczegółowa umowa finansowo-gospodarcza oraz konwencja kolejowa,
dotyczące niniejszej konwencji, zostaną dodatkowo zawarte.
15. Obie strony mają prawo zaproponowania zawarcia stałej konwencji wojskowej w
chwili uznanej przez siebie za odpowiednią.
Aż do zawarcia nowej - obowiązuje konwencja obecna.
16. Obydwie strony zobowiązują się niniejszą konwencję utrzymać w tajemnicy.
17. Konwencja ta spisana zostaje w języku polskim i ukraińskim. Obydwa teksty
obowiązują.
W razie wątpliwości miarodajny jest tekst polski.
Konwencja niniejsza podpisana została w Warszawie dnia 24 kwietnia 1920 r.
Ze strony polskiej przez majora Walerego Sławka z oraz kapitana Wacława
Jędrzejewicza, na zasadzie pełnomocnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych
Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 kwietnia 1920 roku nr 1960 SPT;
ze strony ukraińskiej przez generała-podporucznika Sztabu Generalnego Sinklera oraz
podpułkownika Sztabu Generalnego Didkowskiego, na zasadzie pełnomocnictwa
zastępcy prezesa Rady Ludowych Ministrów Rzeczypospolitej Ukraińskiej z dnia 23
kwietnia 1920 roku nr 1931. Pełnomocnictwa zostały wzajemnie wymienione.
[W.]
Sławek
major
[W.]
Sinkler
generał-chorąży
Didkowskij
podpułkownik
Wacław Jędrzejewicz
kapitan
Źródło:
Dokumenty i materiały do historii stosunków polsko-radzieckich,
Red. N. Gąsiorowska-Grabowska, I. A.Chrienow, t. 2,
listopad 1918-kwiecień
1920,
Warszawa 1961, s. 749-753.
Powrót do wykazu chronologicznego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin