Elita wladzy w Krolestwie Jerozolimskim 1174 1185.pdf

(1902 KB) Pobierz
1
Marcin Sałański
Elita władzy
w Królestwie Jerozolimskim
(1174–1185)
2
Kup książkę
Autor:
Marcin Sałański
Redakcja:
Roman Sidorski
Korekta:
Justyna Piątek
Skład i łamanie:
Tomasz Kiełkowski
Projekt okładki:
Tomasz Kiełkowski
ISBN: 978-83-934630-8-4
All rights reserved.
Copyright © 2014 by PROMOHISTORIA Michał Świgoń
Warszawa 2014
e-mail: redakcja@histmag.org
www:
http://histmag.org
Wydanie elektroniczne.
Jeśli zdobyłeś ten egzemplarz z naruszeniem praw autorskich, zachęcamy:
kup oryginalny e-book i wesprzyj jego twórców.
3
Kup książkę
Spis treści
Wprowadzenie
Rozdział 1. Elita władzy w społeczeństwie
Królestwa Jerozolimskiego
1.1. Łacinnicy i ludność autochtoniczna w Ziemi Świętej
1.2. Liczebność stanu rycerskiego w Królestwie Jero-
zolimskim
1.3. Formowanie się rycerstwa i elity Królestwa Jero-
zolimskiego
1.4. Obcy w Królestwie – kariera Milesa z Plancy
1.5. Kariery starych rodów: Courtenayowie i Ibelinowie
Rozdział 2. Działalność polityczna
elity Królestwa Jerozolimskiego
2.1. Elity a władza królewska
2.2. Spór rycerstwa z Milesem z Plancy – rywalizacja
o dostęp do króla
2.3. Konflikt stronnictw – kto i dlaczego?
2.4. Współpraca Rajmunda III z Trypolisu z Ibelinami
2.5. Rola Gwidona z Lusignan i Renalda de Chatillon
w rywalizacji stronnictwa Rajmunda III z Trypolisu
z partią dworską Courtenayów
2.6. Mariaże i ich rola w rozgrywkach politycznych
Zakończenie
Aneks – Biogramy
Bibliografia
40
44
48
55
61
65
70
74
82
13
18
23
30
32
5
4
Kup książkę
Wprowadzenie
Elitami społecznymi jako tematem badań zainteresowano się już
na przełomie wieków XIX i XX. W latach 80. XIX wieku opu-
blikowano dwie prace włoskiego prawnika i socjologa Gaetana
Moski (1858–1941) dotyczące teorii elit politycznych. Mosca za-
proponował podział na polityczną elitę oraz pozbawione władzy
masy
1
. Teoria elit Moski ukształtowała się w pełni w latach 20. XX
stulecia. Według niego elity cechują się intelektualną, materialną
i moralną przewagą nad resztą społeczeństwa, są zorganizowanymi
mniejszościami, przeciwstawnymi niezorganizowanej większości.
Podobną dychotomiczną teorię zaprezentował inny włoski socjo-
log, inspirujący się pismami Moski
2
, Vilfredo Pareto (1843–1923),
który dzielił elity na rządzące i nierządzące i – podobnie jak Mosca
– opowiadał się za psychologiczną i intelektualną wyższością elit
względem reszty społeczeństwa
3
.
Obaj socjolodzy zaprezentowali też model rywalizacji wewnątrz
elit zwany teorią krążenia elit. Wedle tej teorii równowaga w pań-
stwie jest bardzo chwiejna ze względu na ciągły konflikt. Konflikt
ów charakteryzuje się tym, że członkowie elity, stanowiący opozy-
cję, mają więcej inicjatywy i siły, by zdobyć władzę. W momencie jej
zdobycia zaczynają słabnąć i niebawem zostają zastąpieni przez inną
grupę. Zarówno G. Mosca jak i V. Pareto wywarli też duży wpływ
na socjologów oraz politologów takich jak chociażby Niemiec Ro-
bert Michels (1876–1936) czy Amerykanin Charles Wright Mills
(1916–1962), który próbował zdefiniować elity na przykładzie USA.
Ten drugi w swojej pracy
Power Elite
na wierzchołku hierarchii elit
postawił twór nazwany elitą władzy.
1
2
3
J. Sztumski,
Elity – ich miejsce i rola w społeczeństwie,
Katowice 1997, s. 11.
Tamże, s. 34.
Tamże, s. 11.
5
Kup książkę

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin