2019.ADH Christus vivit (Chrystus żyje).pdf

(846 KB) Pobierz
POSYNODALNA ADHORTACJA APOSTOLSKA
CHRISTUS VIVIT
OJCA
ŚWIĘTEGO
FRANCISZKA
DO MŁODYCH I CAŁEGO LUDU BOŻEGO
1
1. Chrystus
żyje.
On jest naszą nadzieją, jest najpiękniejszą młodością
tego
świata.
Wszystko, czego dotknie, staje się młode, staje się nowe,
napełnia się
życiem.
Tak więc pierwsze słowa, które pragnę skierować do
każdego z młodych chrześcijan, brzmią: On
żyje
i chce, abyś
żył!
2. On jest w tobie, jest z tobą i nigdy cię nie opuszcza. Niezależnie od
tego, jak bardzo byś się oddalił, Zmartwychwstały jest obok ciebie, wzywa
cię i czeka na ciebie, abyś zaczął od nowa. Kiedy czujesz się stary z
powodu smutku, urazów, lęków, wątpliwości lub porażek, On będzie przy
tobie, aby na nowo dać ci siłę i nadzieję.
3. Z miłością piszę do wszystkich młodych chrześcijan tę Adhortację
apostolską, czyli list, który przypomina pewne prawdy naszej wiary, a
jednocześnie zachęca nas do wzrastania w
świętości
i w trosce o własne
powołanie. Biorąc jednak pod uwagę,
że
jest to kamień milowy w procesie
synodalnym, zwracam się jednocześnie do całego Ludu Bożego, pasterzy i
wiernych, aby refleksja nad młodymi i dla młodych stawiała wyzwania i
pobudzała nas wszystkich. Dlatego w niektórych paragrafach będę mówił
bezpośrednio do młodych ludzi, a w innych przedstawię bardziej ogólne
propozycje do rozeznawania kościelnego.
4. Zainspirowało mnie bogactwo refleksji i wymiana opinii Synodu, który
odbył się w minionym roku. Nie będę w stanie zebrać wszystkich tych
treści, które można przeczytać w Dokumencie Końcowym, ale starałem
się podjąć w opracowaniu tego listu propozycje, które wydawały mi się
najbardziej znaczące. W ten sposób moje słowo będzie wzbogacone
tysiącami głosów osób wierzących z całego
świata,
które przekazały
Synodowi swoje opinie. Również młodzi niewierzący, którzy chcieli się
zaangażować, przedstawiając swoje refleksje, zaproponowali zagadnienia,
które zrodziły we mnie nowe pytania.
2
ROZDZIAŁ PIERWSZY
C
O
S
ŁOWO
B
OŻE MÓWI O MŁODYCH
?
5. Przejdźmy do zebrania pewnych skarbów Pisma
Świętego:
fragmentów,
w których wielokrotnie jest mowa o ludziach młodych i o tym, jak Pan
wychodzi im na spotkanie.
W S
TARYM
T
ESTAMENCIE
6. Pewne teksty biblijne odnoszące się do czasów, w których ludzie
młodzi znaczyli niewiele, ukazują,
że
Bóg patrzy na nich inaczej. Na
przykład widzimy,
że
Józef był prawie najmłodszy z rodziny (por.
Rdz
37,
2-3). Jednak to jemu Bóg przekazał w snach wielkie rzeczy i to on
przewyższał wszystkich swych braci w ważnych zadaniach, gdy miał
około dwudziestu lat (por.
Rdz
37-47).
7. W Gedeonie dostrzegamy szczerość tych młodych, którzy nie mają w
zwyczaju lukrowania rzeczywistości. Kiedy powiedziano mu,
że
Pan jest z
nim, odpowiedział: „Jeżeli Pan jest z nami, skąd pochodzi to wszystko, co
się nam przydarza?” (Sdz 6, 13). Jednak Bóg nie zdenerwował się jego
wyrzutem i podwoił stawkę: „Idź z tą siłą, jaką posiadasz, i wybaw
Izraela” (Sdz 6, 14).
8. Samuel był młodzieńcem zagubionym, ale Pan z nim rozmawiał. Dzięki
radom człowieka dorosłego otworzył swoje serce, by usłyszeć wezwanie
Boga: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha” (1
Sm
3, 9-10). Dlatego był
wielkim prorokiem, który interweniował w chwilach ważnych dla swej
ojczyzny. Także król Saul był człowiekiem młodym, gdy Pan powołał go
do wypełnienia swej misji (por.
1 Sm
9, 2).
9. Król Dawid został wybrany jako chłopiec. Kiedy prorok Samuel szukał
przyszłego króla Izraela, pewien człowiek przedstawił mu jako
3
kandydatów swoich starszych i bardziej doświadczonych synów. Prorok
jednak powiedział,
że
wybrańcem był młody Dawid, który wypasał owce
(por.
1 Sm
16, 6-13), ponieważ „człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a
Pan widzi serce” (w. 7). Chwała młodości wyraża się bardziej w sercu niż
w sile fizycznej lub we wrażeniu, jakie ktoś wywiera na innych.
10. Salomon, gdy musiał zastąpić swego ojca, poczuł się zagubiony i
powiedział Bogu: „Jestem bardzo młody i nie umiem rządzić” (1
Krl
3, 7).
Jednak młodzieńcza
śmiałość
skłoniła go, by prosić Boga o mądrość i
oddał się swojej misji. Coś podobnego przydarzyło się prorokowi
Jeremiaszowi, powołanemu, gdy był bardzo młody, by przebudzić swój
lud. Lękając się, powiedział: „Ach, Panie Boże, przecież nie umiem mówić,
bo jestem młodzieńcem!” (Jr 1, 6). Ale Pan zażądał od niego, by tak nie
mówił (por.
Jr
1, 7) i dodał: „Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię
chronić” (Jr 1, 8). Poświęcenie proroka Jeremiasza w podejmowaniu
swojej misji ukazuje, jak wiele staje się możliwe, jeśli połączą się
świeżość
ludzi młodych i moc Boga.
11. Młoda
żydowska
dziewczyna, która była na służbie u obcego dowódcy
wojskowego Naamana, zaangażowała się pełna wiary, aby pomóc mu w
wyleczeniu się z choroby (por.
2 Krl
5, 2-6). Z kolei młoda Rut była
wzorem wielkoduszności, pozostając z teściową, która popadła w niełaskę
(por.
Rt
1, 1-18). Ukazała także swą
śmiałość,
by iść w
życiu
naprzód
(por.
Rt
4, 1-17).
W N
OWYM
T
ESTAMENCIE
12. Jedna z przypowieści Jezusa (por.
Łk
15, 11-32) opowiada o tym, jak
„młodszy” syn postanowił wyruszyć z domu rodzinnego w dalekie strony
(por. ww. 12-13). Ale jego marzenia o niezależności przekształciły się w
rozpustę i wyuzdanie (por. w. 13), a on sam doświadczył udręk
samotności i ubóstwa (por. ww. 14-16). Jednakże potrafił się
zreflektować, by zacząć od nowa (por. ww. 17-19), i postanowił powstać
(por. w. 20). Dla młodego serca typowa jest gotowość do przemiany,
zdolność do powstania i do przyjęcia nauki, jaką daje
życie.
Jakże nie
towarzyszyć synowi w tym nowym przedsięwzięciu? Jednak jego starszy
brat już miał zestarzałe serce i dał się opanować przez chciwość, egoizm i
zazdrość (por. ww. 28-30). Jezus bardziej chwali młodego grzesznika,
4
który podejmuje na nowo dobrą drogę, niż tego, który uważa,
że
jest
wierny, ale nie
żyje
duchem miłości i miłosierdzia.
13. Jezus, który jest wiecznie młody, chce nam dać serce zawsze młode.
Słowo Boże wzywa nas: „Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali
nowym ciastem” (1
Kor
5, 7). Jednocześnie zachęca nas, abyśmy zwlekli z
siebie „starego człowieka”, aby przyoblec się w „nowego człowieka” (por.
Kol
3, 9.10)
1
. A kiedy wyjaśnia, co oznacza przyoblec się w ową młodość,
„która wciąż się odnawia” (w. 10), powiada,
że
znaczy to oblec się „w
serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc
jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby ktoś miał coś do
zarzucenia drugiemu” (Kol 3, 12-13). Oznacza to,
że
prawdziwa młodość
polega na posiadaniu serca zdolnego do kochania. Natomiast tym, co
sprawia,
że
dusza się starzeje, jest to wszystko, co oddziela nas od
innych. Dlatego konkluduje: „Na to zaś wszystko [przywdziejcie] miłość,
która jest spoiwem doskonałości” (Kol 3, 14).
14. Zwróćmy uwagę,
że
Jezusowi nie podobało się to,
że
dorośli z pogardą
patrzyli na młodszych lub w despotyczny sposób kazali im służyć. Wręcz
przeciwnie, nalegał: „Największy między wami niech będzie jak
najmłodszy” (Łk 22, 26). Dla niego wiek nie decydował o przywilejach, a
to,
że
ktoś miał mniej lat, nie znaczyło, iż był mniej warty lub
że
był
mniej godny.
15. Słowo Boże mówi,
że
młodzi ludzie powinni być traktowani „jak
bracia” (1
Tm
5, 1), i radzi ojcom: „nie rozdrażniajcie waszych dzieci, aby
nie traciły ducha” (Kol 3, 21). Młody człowiek nie może być zniechęcany,
cechuje go marzenie o rzeczach wielkich, poszukiwanie szerszych
horyzontów, większa odwaga, chęć zdobywania
świata,
umiejętność
przyjmowania ambitnych propozycji i chęć poświęcenia wszystkich sił,
aby zbudować coś lepszego. Dlatego nalegam na młodych, by nie
pozwolili sobie ukraść nadziei, i każdemu powtarzam: „Niechaj nikt nie
lekceważy twego młodego wieku!” (1
Tm
4, 12).
16. Jednakże jednocześnie zaleca się młodym: „Bądźcie poddani
starszym” (1
P
5, 5). Biblia zawsze zachęca do głębokiego szacunku dla
osób starszych, ponieważ mają dziedzictwo doświadczenia, zaznali
1
To samo greckie słowo oznaczające „nowy” jest używane do wyrażenia słowa
„młody”.
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin