Neuropsychologia - wykład.doc

(96 KB) Pobierz

Neuropsychologia - wykład - Rasmus

 

06.10.2019

 

Zaliczenie:

    Egzamin - testowy, ok 30 pyt. zamkniętych, pojęcia ! Podane objawy - rozpoznać zaburzenie lub na odwrót

    Literatura

    Pąkalska - Neuropsychologia kliniczna

    Walsh - Neuropsychologia

 

Neurogeneza, jak neurony przekazują informacje, neuroprzekaźniki a zachowanie - noradrenalina, GABA, serotonina, dopamina

 

Mózg podzielony na:

    Kora mózgowa - płaty - rozwijają się od tyłu

    potyliczny - widzenie,

    uszkodzenia: dysleksja, aleksja - niezdolność rozpoznawania słowa pisanego, trudności w różnicowaniu obrazów, dziury w polu widzenia, ślepota korowa, protopagnozja nie rozpoznaje osób

    ciemieniowe - ośrodki odpowiadające za czucie temperatury, bólu, lokalizacje dotyku, ułożenie ciała, procesy uwagi - zdolność do przerzutności uwagi, koordynacja oko ręka, dotyk.

    Uszkodzenia - afazja ciemieniowa - pacjent słysząc słowo np. cytryna nie pojawia się informacja o smaku zapachu itd., nie integruje tych informacji; poczucie przestrzeni - pomijanie stronne - niezauważanie lewego pola przestrzeni lub ciała. Pomijanie ukierunkowane na przedmiot - nie widzi lewej strony przedmiotu

    Skroniowy - odpowiedzialne za analizę mowy, dźwięku, protopagnozja skroniowa- nierozpoznawanie twarzy od nie twarzy , połączone z hipokampem i odpowiadają za pamięć deklaratywną - pamięć autobiograficzna, przetwarzanie słuchowe - wraz z płatami ciemieniowymi odpowiadają za lokalizację dźwięku, różnicowanie wysokości dźwięku, różnicowanie występowanie kolejności dźwięków - normą jest , że bodziec musi trwać okoli 40 milisek. żeby był usłyszany, zrozumiany, są mocno połączone z płatami potylicznymi i płatem czołowym - wysyłają informacje do płata czołowego,

    uszkodzenie płata skroniowego mogą powodować zachowania agresywne w mowie np. wulgaryzmy, wykonują analizę smaku, odpowiadają za zachowania seksualne - zaburzenia takie jak pedofilia, nekrofilia; część zachowań schizofrenicznych wiąże się z płatami skroniowymi, uszkodzenia mogla powodować te za halucynacje w szczególności słuchowe; uwaga słuchowa, pamięć słuchowa,

    lewa strona to rozumienie mowy dźwięków które słyszy, prawa to analiza dźwięku, percepcja dźwięku. Płaty skroniowe kategoryzują pojęcia.

    prawa strona rozumienie dźwięku, różnicowanie, zaburzenie aruzja, czysta głuchota - osoba nie słyszy częstotliwości dźwięków równych np. mowy

    Czołowe - rozwijają się od urodzenia do 25 roku życia. 3 główne obszary:

    Kora ruchowa - związana z ruchem, wysyłane są informacje do efektorów, żeby wykonały daną czynność, apraksja ruchowa - polega na tym, że nie można wykonać celowego ruchu, apraksja oralna - uszkodzenie oś Brocka.

    Kora poznawcza - ośrodki mowy, pamięci proceduralnej, funkcje wykonawcze - mają doprowadzić do wykonania czynności od początku do końca, organizacja i planowanie - uczymy od najmłodszych lat, czyli jak dziecko się bawi to musi zostać nauczone ze po zabawie trzeba posprzątać itd.; organizowanie swojego czasu, umiejętność organizowania czynności po kolei, inicjowanie, utrzymywanie i zatrzymywanie działania,

    Kora związana z naszą osobowością - emocje, zachowania wg norm, reguły zasady społeczne, współodczuwanie, kontrola zachowań społecznie akceptowanych, krytycyzm - odróżnienie fikcji od prawdy, hamowanie,

    Płaty czołowe  - uwaga

    uszkodzenie powoduje przerzutność uwagi, szybkim rozpraszaniem się, trudnością z koncentracją uwagi, znajomość reguł i zasad i kierowanie się nimi

    Zaburzenia płata czołowego - np. konfabulacja, zaburzenia hamowania, agresja behawioralna, fizyczna, drażliwość na podkreślanie niepełnosprawności pacjenta

    Układ limbiczny -  struktury związane z pamięcią - ciało migdałowate - pamięć emocjonalna, służy między innymi procesom adaptacji, zapamiętuje elementy przedmiotów. Hipokamp - pamięć, zapamiętywanie nowych informacji, osoby z uszkodzonym hipokampem nie zapamiętują nowych informacji ale nie tracą informacji które zapamiętali wcześniej przed urazem. Zakręt obręczy

    Pień mózgu - wielogenetycznie najmłodsza struktura układu nerwowego, w ontogenezie jest pierwotną strukturą, odpowiada za podstawowe funkcje życiowe organizmu - sen i czuwanie (odpowiada za uwagę), oddychanie, regulacja temperatury, głód.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

17.11.2019

 

Egzamin W STYCZNIU : Funkcje płatów, zachowania, procesy, pojęcia, afazja, agnozja itd

 

Historia neuropsychologii

 

Neuropsychologia jest względnie młodą dziecina nauki zajmującą się badaniem zjawisk pomiędzy mózgiem a zachowaniem, rozumianym nie jedynie jako postępowanie w określonej sytuacji, ale  również jako wyższe procesy umysłowe wpływające na postępowanie jednostki, takie jak

    Uwaga

    Spostrzeganie

    Pamięć

    Ruch

    Język

    Emocje

 

    Neuropsychologia powstała na pograniczu psychologii i medycyny, silnie czerpiąc z obu tych dyscyplin.

    Ze strony nauk medycznych pozostaje w bliskim związku pozostaje w bliskim z wianku z neurologia. Neurobiologia i psychiatria.

    Z zakresu nauk psychologicznych silnie powiązana z psych. Kliniczna. Psychometria i psych poznawcza

    Obserwowany w ostatnich latach szynki rozwój technik neurobrazowania (np. Encefalografia, tomografia komputerowa, tomografia emisji pozytonowej czy funkcjonalny rezonans magnetyczny) umożliwia nam rejestrowanie analizowanie budowy struktura mózgowych i zmian zachodzących w pracy moogu w czasie wykonywania konkretnych zadań, dzięki czemu coraz lepiej jesteśmy w stanie poznać neurologiczne podstawy naszego zachowania.

    Pomimo tego technologicznego postępu nadal niewiele dowiadujemy się na temat funkcjonowania naszego umysłu, procesów w nim zachodzących

    Problem ten był obecny w centrum filozofii (później także medycyny) od początków jej istnienia.

    Obecnie pozostaje roznieś centralnym zagadnieniem neuropsychologii i choć nie dyskutujemy już nas związkiem duszy i ciała a badamy relacje pomiędzy zachowaniem a mózgiem, wiele ówczesnych dylematów pozostaje nadal aktualnych.

 

Neuropsychologia w epoce brązu

    Najwcześniejsze teksty, jakie dotąd udało się odkryć, dotyczące anatomii, fizjologii i patologii mózgu znajdują się w tzw. Papirusie chirurgicznym Edwina Smitha, nabytym w Egipcie w drugiej Polowie XIX w n.e.

    Szczuje sie iz dokument ten pochodzi…

Papirus chirurgiczny edwina Smitha

W dokumencie tym po rz pierwszy pojawiło sie spisane ….

    Wśród przypadków znajduje sie m.in opis pacjenta, który utracił możliwość mowy w skutek uszkodzenia mózgu wywołanego wgniecioną skronią

    Zdaniem badaczy, którzy pracowali na papirusem jest to opis uszkodzenia poprzedniego odcinka ośrodka mowy, tzw. Ośrodka Broca, który został odkryty prawie pięć tysięcy lat później

    Pozostający przy zaburzeniach mowy, najstarszy i względnie dokładny opis zaburzeń mowy pochodzi z XVI w. P.n.e. i dotyczy księcia hetyckiego Murslisa II, który utracił zdolność mowy po uderzeniu pioruna

    Przyczyn tego zaburzenia upatrywano wtedy w woli boskiej, i tejże woli, ubłaganej przez ofiary i modły, zadaniem ówczesnych książę zawdzięczał poprawę.

    Tym bardziej wyjątkowe jest działo nieznanego egipskiego medyka piszącego Papirus chirurgiczny, który przyczyn objawów upatrywał w odniesionych uszkodzeniach głowy i mózgu

    Musiały minąć jednak tysiące lat nim mózg zyskał miano naczelnego narządu dla naszego funkcjonowania psychicznego

 

Starożytność

    Urazami głowy i ich konsekwencjami dla zachowania w starożytnej Grecji jako pierwszy zajmował się ojciec medycyny Hipokrates z Kodu (ok 430-ok, 380np.n.e.)

    Jego pisma stanowią zbiór około 60 dzieł i został najprawdopodobniej spisane przez grupę lekarzy o zróżnicowanych poglądach i stanowiskach, skompletowane pod imieniem Hipokratesa

    Uważa się, że starożytni Grecy nie posiadali obszernej wiedzy na temat anatomii i funkcjonowania mózgu ze względu na istniejącą wówczas awersję do dokonywania sekcji ludzkiego ciała, jednakże posiadali dane pochodzące z sekcji czaszek zwierząt, a także badania uszkodzeń głowy odniesionych podczas walk

    Mimo ograniczonej wiedzy na temat mózgu wielu greckich lekarz, w tym Hipokrates, uznawali właśnie mózg za siedlisko duży (psyche) czy jak dzisiaj byśmy powiedzieli, funkcji psychicznych

    Hipokrates zauważył m.in. że uszkodzenia mózgu wywołuje objawy (np. Paraliż, drgawki czy skurcze) po przeciwległej stronie ciała, co obecnie tłumaczy się krzyżowaniem dróg piramidowych

 

    Arystoteles (384-322 p.n.e.) nie podzielał zdania Hipokratesa i siedlisku duszy

    Uważał, że naczelnym narządem dla psyche jest serce, natomiast mózg pełni funkcję jedynie chłodzącą krew, zapewniając nam tym samym chłodna kalkulację, refleksję

    Ze względu na całkowicie błędną ocenę znaczenia mózgu trudno jest uznać Arystotelesa za jednego z prekursorów neuropsychologii, jednakże inna  jego koncepcji, na wieki wyznaczała kierunek i istotę tej dziedziny nauki

    Sensus communis czyli zmysł wspólny był zaproponowanym przez Arystotelesa mechanizmem, dzięki któremu możliwe było wyjaśnienie jedności doznać zmysłowych.

    Arystotelesowskie zdolności psychiczne, takie jak: wyobraźnia, pamięć, poznanie. Ocenianie czy uwaga miały być łączone w jedno doznanie w sensus communis czyli sercu, które umożliwia także uświadomienie tego doznania

    Koncepcja zmysłu wspólnego i pneumy stały się fundamentem tzw. Doktryny komorowej, która zdominowała myślenie o funkcjach psychicznych do XVII w. N.e.

 

Klaudiusz Galen (ok. 131 r.n.e. - ok. 200 r.n.e.)

    Ten starożytny kojarz rozpoczął swoją praktykę w szkole gladiatorskiej, gdzie mai możliwość zdobyć olbrzymią wiedzę w leczeniu ran odniesionych w walkach, w tym najprawdopodobniej miał doświadczenie z licznymi uszkodzeniami głowy.

    Po tym okresie został narownym lekarzem cesarza Marka Aureliusza, a później innych rzymskich cesarzy.

    Jego dorobek był tak imponujący, iż był nazywany :księciem lekarzy”

    Galen ostatecznie uznał, że to mózg a ściślej mówiąc układ komorowy jest siedliskiem duszy, a nie serce

    Rozwiał on także koncepcję gazy (oddechu) psychicznego - pneumy, która miała być odpowiedzialna  za łączenie bezcielesnej duszy z ciałem, dzieląc ją na trzy rodzaje:

    Pneumę psychiczną w mózgu umożliwiającą spostrzeżenia zmysłowe i ruch

    Pneumę żywotną w sercu odpowiedzialną za obieg krwi i temperaturę

    Pneumę naturalną w wątrobie sterującą metabolizmem

    Galen rozdzielał choroby psychicznie od objawów związanych z uszkodzeniem głowy - powstały one wskutek zaburzonej gospodarki płynami ustrojowymi (humores)

    Na podstawie przewagi jednego z płynów ustrojowych Galen opisał cztery typy osobowości (temperamentu):

    Choleryk z przewagą żółci

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin