Kava Alex_Ryder Creed_05 (Maggie O'Dell_13)_Zlowrogie niebo.rtf

Alex Kava

ZŁOWROGIE
NIEBO

Ryder Creed

tom 5

Tłumaczyła Katarzyna Ciążyńska

Dedykuję tę powieść wszystkim psom ratownikom oraz ich opiekunom i przewodnikom, którzy ryzykując własne życie, ratują naszych najbliższych poszkodowanych na skutek klęsk żywiołowych, a także odnajdują ciała tych, którzy mieli mniej szczęścia.

Poświęcam tę powieść także pamięci mojego ukochanego Scouta.

Każdy z nas przeżywa w życiu jakąś burzę, z której wychodzi inny, niż był wcześniej. I po to właśnie jest ta burza.

Haruki Murakami

DZIEŃ PIERWSZY

Piątek, 8 marca

1.

Chicago

Kiedy telefon komórkowy Frankie Russo rozbrzmiał głośną salsą, pulsujący ból głowy już dawał jej się we znaki. Natychmiast pożałowała, że ustawiła nowy dzwonek. Była piąta rano. Wychodząc z łazienki niepewnym krokiem, usiłowała odsunąć od siebie złe przeczucia.

Nikt nie dzwoni z dobrymi wiadomościami o piątej rano.

Drepcząc wzdłuż ściany, po omacku szukała włącznika w tej wciąż obcej przestrzeni. Gdzież ona zostawiła telefon? Gdy jej palce wreszcie trafiły na włącznik, potknęła się. Poruszanie się w nowym i nadal zagraconym nierozpakowanymi pudłami mieszkaniu przypominało błąkanie się w labiryncie. Poprawiła ręcznik, wciąż ociekając wodą i po cichu licząc, że telefon zamilknie, nim do niego dotrze.

Proszę, przełącz się na pocztę głosową.

Jeśli miało to coś wspólnego z jej ojcem, wolałaby najpierw tego wysłuchać. Nagranie nie oczekuje od człowieka natychmiastowej reakcji.

W końcu Frankie dojrzała telefon na kuchennym blacie. Nim go dotknęła, sprawdziła, kto dzwoni, i zalała ją fala ulgi. Uspokoiła się, a zaraz potem się zirytowała, bo ten ktoś prosił o wideorozmowę. Mocniej owinęła się ręcznikiem i sięgnęła po telefon.

– To nie jest zabawne, Tyler – powiedziała do uśmiechniętej twarzy na ekranie telefonu. Poprawiła drugi ręcznik, z którego zrobiła turban, i omal nie straciła równowagi. – Wiesz, że nie znoszę tak rozmawiać, kiedy jestem w domu.

– Miałem nadzieję, że złapię cię w samym ręczniku. – Chłopak uśmiechnął się szerzej, i to bez cienia zażenowania.

Wiedziała, ...