Kava Alex_Maggie O'Dell_11_Ostateczny cel.rtf

Alex Kava

OSTATECZNY
CEL

Maggie O’Dell

tom 11

Tłumaczyła Katarzyna Ciążyńska

Mojej matce

Wydawał się naprawdę dobrym człowiekiem – kiedy nie zabijał.

Helen Morrison, lekarz, o Edzie Geinie

w swojej książce My Life Among the Serial Killers

PONIEDZIAŁEK, 18 MARCA

1.

Okolica Manhattanu w stanie Kansas, obok autostrady I–70

Wciąż żyje.

Na tym musi się skupić. Na tej myśli i na biegu.

Noah czuł zapach własnego potu, kwaśny i gryzący... I woń moczu. Nadal nie wierzył, że się zsikał.

„Przestań myśleć. Biegnij! Biegnij!”.

I jeszcze smród wymiocin. Zwymiotował i zaplamił przód koszuli. W ustach czuł ostry smak. Żołądek nadal podchodził mu do gardła, ale nie mógł sobie pozwolić na to, by zwolnić. Jak mógłby zwolnić, gdy w głowie wciąż odbijały się echem wrzaski Ethana?

„Przestań krzyczeć. Proszę, przestań!”.

– Nikomu nie powiem, przysięgam, że nie powiem.

Nawet teraz, w biegu, wargi Noaha się poruszały. Nieświadomie powtarzał te słowa w rytmie swoich kroków.

– Nikomu nie powiem, przysięgam.

„Żałosne. Strasznie żałosne”.

Jak mógł zostawić przyjaciela i uciec? Jest obrzydliwym tchórzem. Pomimo tej świadomości nie zwolnił. Nie obejrzał się przez ramię. W tym momencie był zbyt przerażony, by przejmować się tym, że jest żałosnym dupkiem.

Nagle w czoło smagnęła go gałąź.

Noah potknął się, ale utrzymał równowagę. Przez chwilę widział jak przez mgłę, w głowie czuł pulsujący ból.

„Tylko nie upadnij, do jasnej cholery! Biegnij naprzód. Biegnij, biegnij!”.

Choć w głowie mu się kręciło i bał się, że się przewróci, nogi posłusznie wykonywały polecenie. Było bardzo ciemno, zbyt ciemno, by widzieć cokolwiek poza szarością i czernią. Gdzieniegdzie padały smugi księżycowego światła, od których tylko bardziej kręciło się w głowie. Teraz biegł z wyciągniętymi rękami, by mieć pewność, że nie wpadnie na kolejną nisko zwisającą gałąź.

Cały czas boleśnie smagały go drobne gałązki. Czuł spływające po twarzy i rękach strużki i wiedział, że to krew. Krew zmieszana z potem, od którego piekły go oczy. Językiem wyczuwał ją na wargach. Znowu zrobiło mu ...