John Katzenbach
CZŁOWIEKCIEŃ
Przełożył Piotr Jędrusik
Spis treści:
1. Przerwana śmierć
2. Sen
3. Księgowy umarłych
4. Nadzieja
5. Myśliwi i ofiary
6. Modlitwa za zmarłych
7. Pośpiech
8. Kobieta, która skłamała
9. Pomocna dłoń
10. Tak to już jest
11. Pedant
12. W idealnym świecie
13. To nie on
14. Brakujące „h”
15. Zaginiony
16. Prawnicza gra w tchórza
17. Coś z innego świata
18. Ryzykowna rozgrywka
19. Ostrzeżenie cherubina
20. Człowiek uwolniony
21. Nienawiść
22. Długo oczekiwany telefon
23. Człowiek, który uczył zabijać
24. Historyk
25. Tatuaż
26. Czajnik
27. Poranek
Napisanie książki nie jest możliwe bez pomocy innych osób. Czasami pomoc ta ma jedynie techniczny charakter, jak w przypadku redaktorów, którzy przeglądają pierwotną wersję manuskryptu i wychwytują błędy, które popełnił autor. Niekiedy jest mniej namacalna, lecz równie ważna. (Dzieci, które zostawiają cię w spokoju, a przecież znacznie bardziej wolałyby, abyś wyszedł z nimi na dwór i pograł w koszykówkę). Przy pisaniu tej powieści bardzo pomogli mi moi przyjaciele Jack Rosenthal, David Kaplan, Janet Rifkin oraz Harley i Sherry Tropin, których uwagi pozwoliły na ulepszenie ostatecznej wersji.
O holocauście napisano już wiele wspaniałych książek, a każda z nich jest bardziej wstrząsająca, bardziej przygnębiająca i bardziej zdumiewająca niż inne. Nie zamierzam wymieniać tu wszystkich prac, które przestudiowałem, ale sądzę, że jedna z nich zasługuje na szczególną uwagę. Kiedy po raz pierwszy w moim umyśle zakiełkowało ziarno idei, dzięki której ostatecznie powstała ta powieść, nieżyjący już Howard Simons z Uniwersytetu Harvarda podarował mi egzemplarz niezwykłego dokumentu, zatytułowanego Ostatni Żydzi w Berlinie (The Last Jews In Berlin), napisanego przez Leonarda Grossa. Wszyscy, którzy chcieliby się dowiedzieć, na czym polega prawdziwa pomysłowość i odwaga, powinni zapoznać się z tamtą książką.
Jak zwykle, najwięcej zawdzięczam mojej rodzinie, i to właśnie Justine, Nickowi oraz Maddy poświęcam niniejszą powieść.
Historia, powiedział Stefan, jest nocną zmorą, z której staram się przebudzić...
James Joyce, Ulisses
1.
PRZERWANA ŚMIERĆ
Pewnego wczesnego wieczoru, który zapowiadał początek kolejnej piekielnie gorącej nocy w środku lata w Miami Beach, Simon Winter doszedł do wniosku, iż nadszedł czas, aby się zabić. Znał się na tym: był już starym człowiekiem, który przez większą część życia zajmował się śmiercią. Żałował nawet przez chwilę, że jego zamierzenia...
renfri73