TP 1952 04 (142).pdf

(408 KB) Pobierz
„A gdy [Baranek] otworzył siódmą pieczęć ... " „Aleście przystąpili do
góry Syon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalemu Niebieskiego (...)
Patrzajcie, abyście nie gardzili Tym, Który mówi (...): Jeszcze ja raz
poruszą nie tylko ziemią, ale i niebem (...) Przeto przyjmując Królestwo
nie chwiejące się, miejmy laskę, przez którą służmy przyjemnie Bogu
z bojażnią i uczciwością.
" „ ...
Chrystus przyszedłszy Najwyższy Kapłan
(...) Przez większy i doskonalszy przybytek, (...) Znalazłszy wieczne
odkupienie. " — Obj. 8:1; Żyd. 12:22, 25, 26, 28; 9:11,12.
Lipiec 1952
Nr. 142
SUPLEMENT DE LA VERITE PRESENTE ET HERAUT DE L’EPIPHANIE DE CHRIST
Bimestriel
DENAIN (NORD)
LIPIEC 1952
Nr 142
ŚWIATY I WIEKI BIBLIJNE
(ciąg dalszy)
Spisywanie objawień Starego Testamentu rozpoczął Mojżesz na Górze Synaj w
roku 1615 przed Chrystusem a ukończył Malachiasz w latach czterechsetnych przed
Chrystusem. W Starym Testamencie wszystko jest objawieniem - nawet jego części
historyczne, które wyobrażają przyszłe cechy i fazy Boskiego Planu. Tak więc
wyzwolenie Izraela spod władzy Faraona wyobraża wyzwolenie wszystkich spod władzy
Szatana, którzy kiedykolwiek należeć będą do ludu Bożego; poszczególne zasady
Przymierza Zakonu wyobrażają poszczególne zasady Nowego Przymierza; wędrówka
znad Morza Czerwonego do Synaj wyobraża pewne ogólne rysy Wieku Ewangelii;
wędrówka z Synaj do Chanaanu wyobraża doświadczenia duchowego Izraela w Wieku
Ewangelii, w czasie jego podróży do niebiańskiego Chanaanu. Podbój Chanaanu przez
Jozuego wyobraża obecne zwycięstwo Kościoła i przyszłe zwycięstwo całego świata nad
nieprzyjaciółmi prawdy i sprawiedliwości. Księga Sędziów wyobraża dzieje ludu Bożego
pogrążonego w różnych odszczepieństwach i jego wyzwolenie przez skruchę. Heli i jego
dwaj synowie użyci są jako typy do wyobrażenia Wielkiej Kompanii oraz papieskiego i
protestanckiego sekciarstwa. Postać Saula wyobraża w ogólności lud Boży z imienia
tylko, gdy Dawid jest obrazem prawdziwego ludu Bożego w Wieku Ewangelii. Salomon
wyobraża, ogólnie biorąc, Chrystusa w czasie Tysiąclecia, gdy inne liczne postacie, ruchy
i wydarzenia Wieku Ewangelii przedstawione są przez królów izraelskich i judzkich,
Eliasza i Elizeusza itd.
Prawa i urządzenia Przymierza Mojżeszowego stanowią znakomite zestawienie
typów, wyobrażających szczegółowo prawa i urządzenia związane z Nowym
Przymierzem. Tak więc Mojżesz, jako pośrednik Izraela wyobraża Chrystusa (Głowę i
Ciało) jako Pośrednika świata; Aaron i jego synowie wyobrażają Chrystusa i Kościół jako
Kapłanów. Lewici na Wiek Tysiąclecia wyobrażają klasę Starożytnych Godnych, Wielką
Kompanię i klasę Młodocianych Godnych; dziesięcioro przykazań wyobraża
Sprawiedliwość Nowego Przymierza;
- 50 -
Sabaty i Jubileusz wyobrażają Tysiąclecie; czyste pokarmy wyobrażają prawdziwą naukę,
a nieczyste pokarmy - fałszywą; Świątnica Najświętsza w Przybytku wyobraża Boski stan
Boga i Chrystusa (Głowy i Ciała w chwale). Świątnica przedstawia stan spłodzenia z
ducha Chrystusa (Głowy i Ciała). Dziedziniec wyobraża stan usprawiedliwienia; obóz
wyobraża stan nominalnego ludu Bożego. Ofiary pojednania, które przyniósł Aaron
przedstawiają „lepsze ofiary” Jezusa i Kościoła; podczas gdy ofiary, które przyniósł lud
oznaczają ofiary, które świat przyniesie podczas Tysiąclecia. Każdy sprzęt, każde
naczynie, zasłona, deska, słup, drąg, podstawka, sznur i każdy przedmiot do obsługi
Przybytku były „cieniem lepszych rzeczy, które mają przyjść”. Brak czasu i miejsca nie
pozwala nam wchodzić w te szczegóły, ale gdy Pan pozwoli, uczynimy to później. Ogólne
zestawienie typów dokonane powyżej otwiera nam jednak oczy na zdumiewające
objawienia dane przez Boga podczas Wieku Żydowskiego. Bóg spełnił oczywiście Swe
zamierzenie w Wieku Żydowskim, objawiając wiele szczegółów Swego Planu pod
postacią typów.
Drugim zamierzeniem Boskim w okresie Wieku Żydowskiego był wybór ludu, który
miał stać na straży objawienia udzielonego w tym Wieku. Potomkowie Abrahama, Izaaka
i Jakuba, którym Bóg dał Przymierze Abrahamowe, zostali przez Niego wybrani na takich
strażników, jak to wyjaśnia Apostoł Paweł, mówiąc: „Czemże tedy Zacniejszy Żyd?...
Wielki z każdej miary, albowiem to najpierwsza, iż im zwierzone były wyroki Boże”.
(Rzym. 3:1, 2). Zgodnie z tym ustępem, Stary Testament, spisane objawienie Boskie
Wieku Żydowskiego, oddane zostało Izraelowi pod straż i opiekę. Była to jedna z
najbardziej świętych misji Izraela; dopóki był wierny, Izrael ochraniał i zachowywał te
pisma, lecz w okresach jego odstępstwa omal je nie zagubił, jak o tym mówi np. historia
znalezienia Pięcioksięgu w Świątyni przez kapłana Helkiasza w czasach Jozyjasza (2
Kron. 34:14-33). Istotnie, wkrótce po śmierci Jozuego, Izrael przestał strzec Boskiej
Wyroczni (z wyjątkiem okresów naprawy)i nie spełnił swych obowiązków aż po czasy
wygnania. Od tego jednak czasu strzegli oni z największą troskliwością i zazdrością
Starego Testamentu tak, że gdy nadszedł czas powierzenia Boskiej Wyroczni Kościołowi
Wieku Ewangelii, Izrael przekazał Stary Testament w całości. Fakt ten dowodzi, że drugie
Boskie zamierzenie w Wieku Żydowskim zostało wypełnione.
Trzecim Boskim zamierzeniem w okresie Wieku Żydowskiego było wykazanie, że
nikt z upadłego rodzaju ludzkiego, nie może w sposób doskonały przestrzegać Boskich
Praw, a zatem, że żadna osoba nie może przez zachowywanie tego Prawa osiągnąć
nieśmiertelności i że wszyscy potrzebują Zbawiciela (Rzym. 3:9-28; 7:5-8:4; Gal. 2:16-
3:25). Bóg wiedząc, że do przestrzegania Prawa zdolny jest jedynie człowiek doskonały,
wiedział także, że niedoskonali ludzie przestrzegać go nie mogą, ponieważ zdolność ich
jest niższa niż zdolność doskonałego człowieka; lecz upadłe ludzkie istoty z reguły o tym
nie wiedzą i w prawdę tę nie wierzą. Dlatego Bóg postanowił dowieść tego ludzkości w
drodze eksperymentu. Wybrał przeto naród I-
- 51 -
zraelski posiadający najlepsze fizyczne, umysłowe, moralne i religijne dziedzictwo oraz
doświadczenie ludzkie dla takiego eksperymentu, nadał im najlepsze przymierze,
najlepszy kraj, otoczenie, nauczycieli i pomoc, jaką tylko dać było można w
niedoskonałych warunkach dla celów zamierzonego eksperymentu i zaofiarował im życie
przez postępowanie zgodnie z Zakonem (3 Moj.18:5; 5 Moj.30:15, 19; Rzym. 10:5).
Obiecał im nagrodę, aby wzbudzić w nich posłuszeństwo i zagroził karą, aby zniechęcić
do nieposłuszeństwa. Bóg każdy ich upadek po okazaniu skruchy przebaczał, zapominał i
dawał dalszą sposobność wykazania, czy potrafią przestrzegać Zakonu czy nie i czy mogą
tym samym osiągnąć żywot czy też nie. Tak czynił przez 1647 lat, tj. od 10 Nisan 1615
przed Chrystusem do 10 Nisan 33 po Chrystusie. I jakiż był wynik tego eksperymentu?
Rezultat był taki, jak to Bóg przewidział - upadły człowiek nie potrafił zachować Zakonu i
osiągnąć życia poprzez jego działanie. Stąd powstała potrzeba Zbawiciela, który by
zachowywał Zakon za człowieka i uwolnił go od klątwy. Powodem ludzkiego
niepowodzenia nie było to, że nikt nie starał się zachowywać Zakonu, gdyż tacy mężowie
jak Mojżesz, Jozue, Samuel, Dawid, Eliasz, Daniel, Ezdrasz, Nehemiasz, Jan Chrzciciel
itd. na pewno czynili najszlachetniejsze wysiłki aby tego dokonać i nie dopuścili do
wzrostu własnej nieprawości. Lecz niemożność doskonałego wykonywania przez nich
Zakonu dowodzi, że byli upadli, skażeni a więc niedoskonali i niezdolni do posłuszeństwa
Zakonowi, który w tych warunkach wymagał najwyższego wysiłku doskonałego
człowieka. Każdy z nich jak również każdy inny człowiek mniej oddany Bogu, okazał się
w toku doświadczenia grzesznikiem winnym wobec Boga. Nie mógł więc zbawić samego
siebie i potrzebował w tym celu Zbawiciela. Dlaczego jednak, można by spytać,
niepowodzenie Izraela miałoby być dowodem, że inni są tak samo bezsilni? Odpowiedź
jest prosta. Jeśli Izrael, nie wytrzymał próby mimo że był najmniej upadły wśród rzeszy
innych narodów, a przeto bliższy ludzkiej doskonałości, tym bardziej nie mogliby jej
wytrzymać ci, którzy byli bardziej upadli i niedoskonali. Niepowodzenie Izraela
udowadnia więc, że żaden niedoskonały człowiek nie może doskonale zachować
doskonałego Prawa Bożego i dlatego nie może osiągnąć życia za uczynki Zakonu. Te
powtarzające się niepowodzenia zrodziły u wierniejszych Żydów gorliwą tęsknotę za
Zbawicielem, którego upatrywali w Mesjaszu. Tak tedy widzimy, że trzecie zamierzenie
Jehowy w Wieku Żydowskim zostało urzeczywistnione - „Bóg nigdy nie chybia”.
CHRYSTUS - TEN, KTÓRY WYPEŁNIA ZAKON
Czwartym zamierzeniem Jehowy w okresie Wieku Żydowskiego było udowodnienie,
że sprawiedliwym jest ten kto wypełnia Zakon. Nikt jednak z upadłego rodu Adama nie
mógł sprostać temu zadaniu i kiedy minęło 1613 i pół roku bezskutecznej próby, Bóg
uczynił Słowo - Logosa - ludzkim ciałem (Jana 1:14). W poprzednich wiekach Słowo -
Logos - było stworzone przez Boga, było Jego szczególnym Narzędziem w dziele
stworzenia, opatrzności i objawienia (Jana 1:1-3; Kol. 1:15-17; Obj. 3:14), lecz w
przewidzianym czasie
- 52 -
Logos wyzbył się swej przedludzkiej natury, stanowiska i godności a stał się istotą ludzką
zrodzoną z dziewicy Marii bez udziału ludzkiego ojca (Jana 1:14; Filip. 2:6, 7; 2 Kor. 8:9;
Żyd. 2:9, 14, 16; Gal. 4:4, 5; Łuk.1:31, 34, 35; Mat.1:18-25). Ponieważ istota, a przeto
grzech Adamowy i wyrok, pochodzą od ojca, oraz ponieważ Bóg był Ojcem Logosa, gdy
stał się On dzieciątkiem Jezus, więc na Jezusie nie ciążył ani grzech ani wyrok. Zrodzony
jako doskonałe dzieciątko, Jezus dorósł bezgrzesznie do wieku męskiego (Jana 1:14). To
umożliwiło Mu z Jego doskonałymi władzami wypełnić Zakon w sposób doskonały. I
istotnie spełnił wszystkie jego wymogi (Żyd.1:9; Iz.53:9; Zach.9:9; Jana 8:46; 14:30;
Dz.Ap.3:14; Rzym.10:4; 2 Kor.5:21; Żyd.4:15; 7:26; 1 Piotra 1:19; 2:22; 1 Jana 3:5). Tym
samym będąc ludzką istotą, wykazał Swe uprawnienia do korzystania z wiecznego życia,
którym Zakon nagradza posłusznego (3 Moj.18:5; 5 Moj.30:15, 19; Rzym.10:5; Gal.3:12).
Zamiast jednak korzystać samemu z prawa do ludzkiego życia, Jezus przyjmując naszą
karę poświęcił to prawo, które w pewnych warunkach potępiony świat może otrzymać
jako Boski dar (Iz. 53:4-6, 8, 10-12; Daniel 9:26; Jana 1:29; 3:14-17; 6:51; Rzym. 3:24-26;
4:25; 5:6-11; l Kor. 15:3; 2 Kor. 5:14, 15, 19, 21; Gal. 3:13; Efez. 5:2; Kol. 1:14, 20-22;
Żyd. 2:9; 9:14; l Piotra 3:18; l Jana 2:2; 4:10). Sprawa ta jest niekiedy przedstawiona w
Biblii w postaci transakcji handlowej, przy czym Adam i jego potępiony ród przedstawieni
są jako bankruci, których dług obejmuje prawo do życia łącznie z towarzyszącymi
prawami życiowymi; Bóg zaś przedstawiony jest jako wierzyciel żądający spłaty długu, a
Chrystus jako przyjaciel dłużnika, spłacający jego dług swym własnym prawem do
ludzkiego życia i towarzyszącymi prawami czyli przywilejami życiowymi, które razem
stanowią okup - równoważną cenę, uzyskując w ten sposób prawo do uwolnienia dłużnika
(Rzym. 5:15-19; l Tym. 2:4-6; Mat. 20:28; Dz. Ap. 20:28; 1 Kor. 6:20; 1 Piotra 1:18, 19;
Obj. 5:9). Wynikające z tego wnioski są proste i jasne. Adam zgrzeszywszy stracił prawo
do życia z jego prawami życiowymi dla siebie i jego rodu. Śmierć zabrała mu te prawa.
Jezus przez Swą sprawiedliwość utrzymał Swe prawo do życia i prawa życiowe. Lecz
zamiast zachować je dla Siebie, poświęcił je - lecz nie utracił - przez śmierć, by móc
złożyć je Boskiej Sprawiedliwości jako absolutny równoważnik za Adamową utratę prawa
do życia z jego prawami życiowymi. Tym sposobem Jezus w zgodzie z Boskim planem
staje się nabywcą i właścicielem prawa do życia wraz z prawami, czyli przywilejami
życiowymi, które przekazuje obecnie Kościołowi w sposób przypisany, a które w
przyszłości przekaże światu aktualnie. A Zakon, przyjmując i sankcjonując dzieło
odkupienia, głosi chwałę Jezusa jako tego, który dopełnił zawartej w Zakonie
sprawiedliwości (Rzym. 10:4; 3:24-26; 1 Kor. 1:30; Gal. 3:22; Filip. 3:9). W tym nasza
nadzieja, w tym źródło życia; w tym uznane przez Zakon odkupienie upadłego Adama i
jego upadłego rodu. Chwała Bogu naszemu, że Zakon tak chwalebnie uznał
sprawiedliwość Jezusa! Tak oto urzeczywistniło się wspaniałe czwarte Pańskie
zamierzenie w Wieku Żydowskim.
Piątym Boskim zamierzeniem w Wieku Żydowskim było pozyskanie pozostałych
ojców Starego Testamentu, gdyż w Wieku Patriarchalnym liczba po-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin