Koniec wiata doczesnego i tajemnice życia przyszłego - o. Charles Arminjon Pomimo upływu ponad 120 lat od pierwszego wydania, ksišżka nie traci nic ze swej duchowej aktualnoci. Wyjania prawdy wiary w sposób pewny, opierajšc się na autorytecie Biblii i Ojców Kocioła. Na gruncie tej nauki wyrosła też w. Teresa od Dziecištka Jezus. Doktor Kocioła goršco polecała tę lekturę wszystkim poszukujšcym prawdy. Wierzymy, że i dzi przez o. Arminjon, Bóg może nas - tak samo jak Teresę - owiecić, rozpalić pragnienia serca i pocišgnšć do miłowania życia przyszłego. Dlaczego wydano ksišżkę Koniec wiata doczesnego...? Odpowied jest krótka: między innymi dlatego, gdyż w.Teresa z Lisiuex czytała jš w młodoci! Na tym włanie gruncie tak pięknie wyrosła! A jest to ziemia nadal życiodajna... bo ewangeliczna. Karmiona słowami o. Arminijon, ukształtowana surowš prawdš jego biblijnego stylu i dotknięta powiewem Ducha więtego, niosšcym jej zapach niebiańskiej krainy, doszła do pełni Miłoci i Prawdy... CZĘĆ 1 Czy będzie koniec wiata? Kim będzie Antychryst? Jak będzie wyglšdało zmartwychwstanie ciał i Sšd Ostateczny? Na pytania te odpowiada o. Charles w pierwszej częci ksišżki Koniec wiata doczesnego i tajemnice życia przyszłego. Autor pragnie uwiadomić każdemu z nas, że dramat rozgrywajšcy się na ziemi będzie miał swoje rozwišzanie i swój koniec. Ludzkoć wkroczy wówczas w nowš fazę istnienia i wszystko, co cenimy i czego szukamy w obecnym życiu, zniknie jak cień i próżny dym. To pewny fakt, którego nadejcia nie zdołajš powstrzymać nasze odkrycia ani cuda naszego geniuszu... Człowiek na ziemi jest niczym podróżny, żeglujšcy po burzliwym morzu czasu, a ziemia, która go nosi, jest tylko barkš, dzięki której dopłynie do brzegu prawdziwego życia, gdzie mierć nie ma żadnej władzy. Pewnego dnia wszyscy ludzie zniknš z powierzchni tej ziemi, by przejć do pełni życia. To jest nasze PRZEZNACZENIE. CZĘĆ 2 Niebo, czyciec, piekło Niebo, które widzimy, i ziemia, którš zamieszkujemy, sš przystankiem w podróży, namiotem rozbitym na jeden dzień, cieniem lepszego wiata. Nasze przeznaczenie jest tajemnicš, której sam rozum nie wyjani. Wiara jednak unosi nasze myli, umacnia odwagę, rozpala nadzieję. Mówi nam: nie bój się, nie zginiesz na krętej i niepewnej drodze. Nawet jeżeli stracisz wiele lat, jest nowe życie, którego obecne jest tylko odbiciem i obrazem. Jako pielgrzymi i wygnańcy, mieszkamy teraz pod namiotami: ale w przyszłym życiu odnajdziemy stałe miejsce zamieszkania, które da nam PAN. Głupcem jest ten, kto nie rozumie nic z naszego przeznaczenia i nadziei - a naszym przeznaczeniem jest posiadanie Boga i życie wieczne. Zamieszkanie z Nim w cudownym miejscu, w którym nie ma cierpienia, w którym kosztuje się wieloci i obfitoci dóbr, a które potocznie nazywamy niebem. Mówišc o Sšdzie Ostatecznym, który pewnego dnia nadejdzie, Jezus ustanawia równoć między usprawiedliwieniem a potępieniem; między długociš trwania chwały sprawiedliwych i długociš kary bezbożnych. I pójdš ci na mękę wiecznš, sprawiedliwi za do życia wiecznego (Mt 25,46). Jeli więc życie wieczne nie ma żadnego ograniczenia w czasie, to i mierć wieczna będzie również trwać bez końca. Wierzymy, że Bóg pragnie zbawienia wszystkich ludzi i, jeli tylko człowiek w Nim trwa, nie odmawia On nikomu owoców Odkupienia. Bóg nie stworzył piekła z własnej woli, przeciwnie, wykorzystuje całš swš mšdroć, używa wszelkich forteli swej czułoci i czyni wszystko, co w Jego mocy, by oszczędzić nam tego nieszczęcia. CZĘĆ 3 Ofiara zbawienia - Eucharystia i wartoć cierpienia ludzkiego Eucharystia jest dwojakš tajemnicš: jest sakramentem, jednym z siedmiu sakramentów Nowego Przymierza, gdzie Jezus Chrystus, ukryty pod postaciami chleba i wina, jest obecny i pragnie być adorowany, dajšc się nam jako pokarm. Ponadto jest ofiarš, w której Baranek bez skazy odnawia pamištkę swej Męki i mierci i jest rzeczywicie składany w ofierze. Na Krzyżu i na ołtarzu Jezus Chrystus ofiarowuje swojemu Ojcu tę samš mierć. Na Krzyżu ofiarowuje swojš mierć dokonujšcš się; na ołtarzu mierć, która przeminęła i została spełniona. Na Krzyżu ofiarowuje siebie jako ofiarę odkupienia, a na ołtarzu jako ofiarę, dzięki której uczestnicy mogš doznawać nieustannie owoców tego odkupienia, jako ródła nieskończonej łaski otwartego na Kalwarii. Na Krzyżu jako człowiek cierpišcy, na ołtarzu jako człowiek przebóstwiony, Nowy i Chwalebny. ----- Spis treci: CZĘĆ 1: Od redakcji Nota o autorze Wyjanienia redakcyjne WPROWADZENIE Z 1881 ROKU KONFERENCJA PIERWSZA: O KOŃCU WIATA. O ZNAKACH, KTÓRYMI BĘDZIE POPRZEDZONY I OKOLICZNOCIACH, KTÓRE BĘDĽ MU TOWARZYSZYĆ 1. O KOŃCU WIATA 1.1. Czy nauka o końcu czasów jest prawdš pewnš? 1.2. Czy koniec ten jest daleki czy bliski? 1.3. W jaki sposób odbędzie się ta wielka i ostateczna przemiana? 2. ZNAKI POPRZEDZAJĽCE KONIEC WIATA 2.1. Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi 2.2. Przeladowanie Kocioła, cierpienia zapowiedziš chwały 2.3. Pojawienie się szatana 3. OKOLICZNOCI KOŃCA WIATA 3.1. Dobrobyt, pokój i bezpieczeństwo 3.2. Ogień 3.3. Kiedy to nastšpi? KONFERENCJA DRUGA: O PRZELADOWANIU ANTYCHRYSTA I NAWRÓCENIU ŻYDÓW 1. O ANTYCHRYCIE 1.1. Pochodzenie Antychrysta 1.2. Sposób działania 1.3. Znaki przyjcia 2. OCZYSZCZENIE KOCIOŁA 2.1. Czas próby 2.2. Przeladowanie wierzšcych 2.3. Dwaj wiadkowie 3. PANOWANIE ANTYCHRYSTA 3.1. Rola Jerozolimy i narodu wybranego 3.2. Ostateczna walka i nawrócenie Żydów Aneks 1 . Encyklopedia o Antychrycie Aneks 2. O Henochu i Eliaszu Aneks 3. Czas przyjcia Antychrysta Aneks 4. O Jerozolimie Aneks 5. Aktualne i encyklopedyczne dane dotyczšce dziejów Żydów KONFERENCJA TRZECIA: O ZMARTWYCHWSTANIU CIAŁ I SĽDZIE OSTATECZNYM 1. PRAWDA O ZMARTWYCHWSTANIU CIAŁ 1.1. Fundament wiary i moralnoci 1.2. Prawda o zmartwychwstaniu wypływa z natury Boga, człowieka i wiata 1.3. Okolicznoci i sposób zmartwychwstania oraz właciwoci ciał 2. PRAWDA O SĽDZIE OSTATECZNYM 2.1. Pewnoć Sšdu i powody jego zaistnienia 2.2. Sędzia i miejsce Sšdu Ostatecznego 2.3. Powszechnoć Sšdu Ostatecznego ZAKOŃCZENIE PODSUMOWANIE CZĘĆ 2: KONFERENCJA CZWARTA: O PRZYBYTKU NIEMIERTELNOCI ALBO O STANIE CIAŁ UWIELBIONYCH PO ZMARTWYCHWSTANIU 1. O PRZYBYTKU NIEMIERTELNOCI 1.1. wištynia nowego stworzenia 1.2. Właciwoci ciał uwielbionych 1.3. Nowe niebo i nowa ziemia 1.4. Chrystus ródłem odnowienia i niemiertelnoci 2. ŻYCIE W NIEMIERTELNOCI 3. DROGA DO NIEMIERTELNOCI KONFERENCJA PIĽTA: O CZYĆCU 1. ISTNIENIE I NATURA CZYĆCA 2. STAN DUSZ CZYĆCOWYCH 3. MIŁOĆ KOCIOŁA DO TYCH DUSZ 4. KARY CZYĆCA 4.1. Opónienie wejcia do Pełni 4.2. Kara ognia 5. WOŁANIE DUSZ CZYĆCOWYCH Aneks 6. Modlitwy za zmarłych Modlitwa więtej Gertrudy za dusze zmarłych Modlitwa więtej Gertrudy do więtych dusz czyćcowych Modlitwy do Matki Bożej za dusze zmarłe Aneks 7. Traktat o czyćcu w. Katarzyny z Genui fragmenty Aneks 8. Oczyszczajšcy ogień Miłoci Bożej I. Przyczyny cierpień dusz w czyćcu 1. Wzniosłoć i nadmiar wiatła Bożego 2. Nędza i nieczystoć duszy 3. Spotkanie dwóch ostatecznoci II. Działanie ognia Miłoci Bożej III. Drzewo i ogień KONFERENCJA SZÓSTA: O WIECZNEJ KARZE PIEKŁA I LUDZKIM PRZEZNACZENIU 1. CZY PIEKŁO ISTNIEJE I CZY PEWNYM JEST, ŻE JEGO CIERPIENIA SĽ WIECZNE? 1.1. Piekło to dusza zamknięta na Miłosierdzie 1.2. Piekło jest częciš ładu Bożego 1.3. Piekło jest wieczne 2. NATURA I MIEJSCE WIECZNEGO POTĘPIENIA 2.1. Oddzielenie od Boga na wiecznoć 2.2. Wieczny ogień 2.3. Miejsce piekła 3. CZY ISTNIENIE PIEKŁA JEST SPRZECZNE Z MIŁOSIERDZIEM BOŻYM? 3.1. Bóg jest Miłociš 3.2. Nieustannie pragnie udzielać przebaczenia ZAKOŃCZENIE Aneks 9. Fragment encykliki Sapientiae Christianae papieża Leona XIII Aneks 10. więty Ignacy z Loyoli Aneks 11. więta Teresa od Jezusa Wizja piekła, jakš więta Teresa otrzymała od Boga Aneks 12. Fragment Dzienniczka więtej siostry Faustyny KONFERENCJA SIÓDMA: O WIECZNEJ SZCZĘLIWOCI I NADPRZYRODZONYM OGLĽDANIU BOGA 1. O SZCZĘCIU WIECZNYM 2. OGLĽDANIE I POZNAWANIE BOGA W WIECZNOCI 2.1. Czy będziemy oglšdać Boga twarzš w twarz? 2.2. Jak się to dokona? 2.3. Czy będziemy widzieć bez ograniczeń? 3. NIEBO MIEJSCE MIŁOWANIA I RADOCI PODSUMOWANIE CZĘĆ 3: KONFERENCJA ÓSMA: CHRZECIJAŃSKA OFIARA NARZĘDZIEM ZBAWIENIA 1. ISTOTA OFIARY 2. EUCHARYSTIA OFIARA DOSKONAŁA 2.1. Czym jest? 2.2. Kto jš składa? Godnoć kapłaństwa Chrystusowego 3. CHRYSTUS OFIARA ZBAWIENNA 4. SKUTECZNOĆ EUCHARYSTII W MOCY KRZYŻA KONFERENCJA DZIEWIĽTA: O JEDNOCI TAJEMNICY CIERPIENIA I ŻYCIA PRZYSZŁEGO 1. OD STRONY NATURY 2. CO DO ŁASKI 3. CO DO CHWAŁY 4. POTRÓJNA MIERĆ Podsumowanie
nbogdanus