Koło grawitacyjne Aldo Costy.pdf

(345 KB) Pobierz

Koło grawitacyjne Aldo Costy

Wszyscy turyści odwiedzający Francję wiedzą o Wieży Eiffla i Polach Elizejskich. Jednak

niewielu wie, że są tam nie mniej interesujące rzeczy, o których nie mówi się w mediach.

Prawdę mówiąc, w sieci nie ma zbyt wielu informacji na ten temat. Jedną z takich atrakcji jest

duże koło, znajdujące się za domem w Villiers-sur-Morin.

Oczywiście jest niezwykłe nie tylko ze względu na swój rozmiar (przypominający koła

Ferris), ale także z tego powodu, że może się obracać (i obraca się!) wiele lat … samo. Bez

silników i napędów. Zatrzymywane tylko w celu profilaktyki, a po zakończeniu zostaje

ponownie „popchnięte”. I koło się kręci! Taka prosta i oszałamiająca funkcja.

Wynalazcy i konstruktorowi tego niezwykłego mechanizmu, Aldo Costa, nie powstrzymały

podstawowe prawa fizyki (i drugą zasadę termodynamiki Newtona, która stwierdza, że

perpetuum mobile jest niemożliwe). 79-letni Costa spędził pięć dekad i zainwestował ponad

200 000 $ własnych pieniędzy, próbując stworzyć maszynę, która działałaby na „darmowej

energii” grawitacji.

Emerytowany mechanik i fizyk samouk wymyślił swój „ciągle poruszający się” wynalazek 50

lat temu, naprawiając uszkodzony samochód. Costa opracował plan dla gigantycznego

niezrównoważonego koła. Władze francuskie zablokowały budowę jego pierwotnego planu –

koła o średnicy 90 metrów. Ale model o średnicy prawie 18 metrów udało się zbudowany za

domem Costy. Pracując głównie sam, wynalazca wykonał ponad 9,5 ton części stalowych,

aby stworzyć swój projekt.

https://www.youtube.com/watch?v=QEbq9aPPaxg

Aldo Costa udowodnił na podstawie działającego modelu, że do obrotu koła grawitacyjnego

konieczne jest wcześniejsze „przygotowanie” niewyważonego koła. Pozostawiając obciążenie

w jednej części w niezmienionej odległości, w drugiej części musiało zostać „przesunięte”

bliżej osi. Dalej całą pracę wykonuje pole grawitacyjne.

źródło

źródło2