Gasnice_i_srodki_gasnicze_koce_mat_dla_insp.pdf

(396 KB) Pobierz
Budowa gaśnicy
X –
Określa gaśnice znajdującą się pod stałym ciśnieniem, zbudowaną ze zbiornika, głowicy,
zaworu z manometrem (informującym o sprawności gaśnicy) oraz rurki syfonowej.
Czynnikiem wyrzucającym
środek
gaśniczy jest najczęściej sprężony azot (w gaśnicach
proszkowych, halonowych wodno pianowych także dwutlenek węgla lub suche powietrze.
dwutlenek węgla w gaśnicach
śniegowych
stanowi
środek
gaśniczy. Aktualnie w Polsce w
ochronie przeciwpożarowej spotykamy gaśnice pod stałym ciśnieniem od1 do 12kg, a
najczęściej stosowane są gaśnice proszkowe 2,4 i 6kg.
Z
– Gaśnica wyposażona w zbijak, zbudowane ze zbiornika, głowicy ze zbijakiem lub
dźwignią, rurki syfonowej , rurki zanurzeniowej oraz naboju z czynnikiem roboczym, którym
najczęściej jest dwutlenek węgla (CO2). Na rynku ogólno dostępne są gaśnice proszkowe od
1 do 12 kg, oraz 6 i 9 litrowe gaśnice wodne.
Przykładowe oznaczenie gaśnicy
Rozmieszczenie gaśnic
Zgodnie z ww. rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7
czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów
budowlanych i terenów:
1. Obiekty muszą być wyposażone w gaśnice, spełniające wymagania Polskich Norm,
dotyczących gaśnic.
2. Rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia tych grup pożarów, które mogą
wystąpić w obiekcie:
A - materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie
zachodzi z tworzeniem
żarzących
się węgli;
B - cieczy i materiałów stałych topiących się;
C - gazów;
D - metali;
F - tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych.
3. Jedna jednostka masy
środka
gaśniczego 2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach
przypada, z wyjątkiem przypadków określonych w przepisach szczególnych:
- na każde 100 m2 powierzchni strefy pożarowej w budynku, nie chronionej stałym
urządzeniem gaśniczym:
- zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V,
- produkcyjnej i magazynowej o gęstości obciążenia ogniowego ponad 500 MJ/m2,
- zawierającej pomieszczenie zagrożone wybuchem,
- na każde 300 m2 powierzchni strefy pożarowej nie wymienionej w pkt. 1), z wyjątkiem
zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi ZL IV.
4. Gaśnice w obiektach powinny być rozmieszczone:
- w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, w szczególności:
- przy wejściach do budynków,
- na klatkach schodowych,
- na korytarzach,
- przy wyjściach z pomieszczeń na zewnątrz,
- w miejscach nienarażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie
źródeł
ciepła
(piece, grzejniki),
- w obiektach wielokondygnacyjnych - w tych samych miejscach na każdej
kondygnacji, jeżeli pozwalają na to istniejące warunki.
5. Przy rozmieszczaniu gaśnic muszą być spełnione następujące warunki:
- odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek, do
najbliższej gaśnicy nie powinna być większa niż 30 m,
- do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m.
.
Na czym polega gaszenie
woda, piana
gazy obojętne, para
wodna, mgła wodna
piana, proszki (NaCl,
NH
4
H
2
PO
4
)
proszki (KHCO
3
,
NaHCO
3
,NH
4
H
2
PO
4
,K
2
SO
4
)
halony (CF
3
Br,
CF
2
ClBr), ich
zamienniki (C
4
F
10
)
Zmniejszanie
szybkości
parowania lub
rozkładu
termicznego przez
ochłodzenie paliwa
Rozcieńczanie
gazem obojętnym
Zmiana stężeń
reagentów
Odcięcie dopływu
jednego z reagentów
Wprowadzenie
proszków gaśniczych
Wprowadzenie
inhibitorów gazowych
Chemiczne hamowanie reakcji
spalania
Zmniejszanie szybkości wytwarzania
ciepła
Zgaszenie = obniżenie
temperatury spalania
Zwiększenie szybkości odprowadzania ciepła
Obniżenie temperatury
otoczenia
Wprowadzenie
substancji o dużym
cieple przemiany
fazowej
Odłączenie strefy
reakcji spalania
Dla płomieni dyfuzyjnych
wprowadzenie substancji
o dużym współczynniku
przewodnictwa ciepła
Zwiększenie współczynnika
przenikania ciepła ze strefy spalania
Wprowadzenie
substancji o dużym
cieple właściwym
Zwiększenie
współczynnika
emisji (stopnia
czarności) strefy
reakcji
aerozole gaszące,
proszki
woda, proszek
(NH
4
H
2
PO
4
)
„zdmuchnięcie”
płomienia
hel, argon
CO
2
, zamienniki
halonów (C
4
F
10
,C
6
F
14
)
Najpowszechniej stosowanymi
środkami
gaśniczymi są:
• Woda
• Piany gaśnicze
• Proszki gaśnicze
• Gazy gaśnicze
• Zamienniki halonów
Woda jest najpopularniejszym
środkiem
gaśniczym. Za jej stosowaniem przemawia wiele
faktów takich jak jej cena, ogólna dostępność oraz wysokie parametry gaśnicze związane
przedewszystkim z właściwościami chłodzącymi. Woda skutecznie obniża temperaturę
palących się materiałów, a także strefę spalania. Ponadto w trakcie ogrzewania wody w
warunkach pożaru dochodzi do powstania pary wodnej, która skutecznie rozrzedza strefę
spalania i spowalnia proces spalania.
Piany gaśnicze stosuje się do gaszenia pożarów ciał stałych i cieczy, nie reagujących z wodą.
Działanie gaśnicze pian polega na wywarzaniu warstwy izolacyjnej odgradzającej
powierzchnię materiału palącego się od dostępu powietrza a także, co jest również ważne, na
uniemożliwieniu przedostawania się palnych gazów i par do strefy spalania. Dodatkową
zaletą piany gaśniczej jest jej zdolność do ochładzania strefy pożaru. Tę właściwość ma woda
wypływająca z piany. Oprócz tego wskutek działania piany następuje rozcieńczenie strefy
spalania parą wodną w obszarze granicznym, gdzie piana styka się z płomieniami
Nie można gasić pianami pożarów związków glinoorganicznych, metali, karbidu i innych
materiałów, które wchodzą w reakcję z wodą. Nie można też pian używać do gaszenia
pożarów gazów, natomiast do pożarów cieczy polarnych stosuje się piany wytwarzane za
pomocą
środków
pianotwórczych specjalnie do tego celu opracowanych. W związku z bazą
wodna pian gaśniczych nie stosuje się również do gaszenia urządzeń pod napięciem
Proszki uważane są za jedne z lepszych
środków
gaśniczych, przemawia za tym ich trwałość,
dostępność i uniwersalność. Stosowane są zazwyczaj w sprzęcie gaśniczym, a także w
zbiornikach samochodów gaśniczych. Do gaszenia proszkami gaśniczymi niezbędny jest
czynnik roboczy w postaci gazu (najczęściej azot). Proszki mogą być używane do gaszenia
wszystkich grup pożarów, także tych w obrębie urządzeń pod napięciem. Do zalet proszków
należy również długowieczność w porównaniu z innymi
środkami
gaśniczymi, znikome
działanie korozyjne i nietoksyczność, ponadto nie wyrządzają one na terenie pożaru takich
szkód, jak inne
środki
np.: woda.
Działanie gaśnicze proszków w głównej mierze polega na ;
- inhibicji (spowolnieniu) procesu spalania poprzez wypieranie tlenu ze strefy spalania.
- izolacji ze względu na właściwości proszku pozwalające na jego szybkie topnienie w
stosunkowo niskich temperaturach. Proszek znajdujący się w stanie ciekłym oblepia materiał
palący się izolując go od dostępu tlenu.
Gazy gaśnicze:
Dwutlenek Węgla - jest
środkiem
gaśniczym, którym można gasić prawie wszystkie pożary,
nie powodując dodatkowych zniszczeń i strat. W stanie ciekłym (pod ciśnieniem) znajduje się
w butlach stalowych. Wydostaje się z butli jako gaz o temperaturze – 78 st. C. Jego
właściwości gaśnicze polegają na izolacji dostępu tlenu do miejsca pożaru i na rozrzedzaniu
go w powietrzu do stopnia wykluczającego palenie. Ma on też właściwości chłodzące. Jest
środkiem
gaszącym pożary urządzeń elektrycznych pod napięciem ( do 1 kV), pożary płynów
łatwo palnych i gazów, ciał reagujących z wodą oraz pożarów w muzeach, bibliotekach i
archiwach.
Azot - jest gazem bezbarwnym, bezwonnym i nie mającym smaku, w normalnych warunkach
nie reaguje z innymi gazami. W ochronie przeciwpożarowej azot stosowany jest nie tylko
jako
środek
gaśniczy do wypełniania zagrożonych pożarem pomieszczeń, ale także jako
czynnik napędowy w gaśnicach proszkowych i pianowych.
Wadami azotu są:
• Małą gęstość względem powietrza
• Wymaga magazynowania w butlach stalowych o ciśnieniu roboczym w wysokości
150at.
Ze względu na właściwości azotu warunkiem koniecznym stosowania go jest szczelność
pomieszczeń, gdyż nieszczelności powodują znaczne ubytki i pogorszenie parametrów
gaśniczych.
Zamiennik halonów
FM – 200 (C3H2F6 – heptafluoropropan). ten
środek
zastępczy, jest nieszkodliwy dla
środowiska,
bezpieczny dla ludzi i niemal równie skuteczny jak halony 1211, 1301
Środek
ten
jest już dopuszczony do stosowania niemal na całym
świecie.
W Niemczech dostępny jest bez
ograniczeń jako MX-200. Działanie gaśnicze polega głównie na absorpcji ciepła w płomieniu,
a więc jest to przede wszystkim działanie fizyczne, działanie chemiczne występuje ale w
mniejszym stopniu. FM – 200 jest gazem bezwonnym i bezbarwnym dającym się skroplić
przy niewielkich ciśnieniach (z 1 l ciekłego FM – 200 powstaje 1000l gazu)
Koc gaśniczy działa poprzez izolację materiału palnego od utleniacza (powietrza).
Koc gaśniczy powinien być zbudowany z jednej, dwóch lub większej ilości warstw materiału
( włókno szklane), każda o rozmiarze równym całkowitemu rozmiarowi koca gaśniczego,
zszytych razem.
Obie strony powinny mieć podobne właściwości gaśnicze.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin