Wykorzystanie seksualne dzieci.pdf

(270 KB) Pobierz
Praca przeglądowa
Endokrynol. Ped. 2017.16.2.59:133-136 Pediatr. Endocrinol. 2017.16.2.59:133-136
DOI: 10.18544/EP-01.16.02.1671
Review Paper
Zaburzenia odżywiania jako skut-
ki wykorzystywania seksualnego
dzieci – aspekty seksuologiczne
i endokrynologiczne
1
Eating disorders as a result of sexual
abuse of children – endokrynologial
and sexuological aspects
Grażyna Jarząbek-Bielecka,
2
Elżbieta Sowińska-Przepiera,
3
Małgorzata Mizgier,
4,5
Magdalena Pisarska-Krawczyk,
1
Witold Kędzia
Pracownia Ginekologii Wieku Rozwojowego i Seksuologii Kli-
niki Ginekologii Katedry Perinatologii i Ginekologii Uniwersytetu
Medycznego w Poznaniu,
2
Klinika Endokrynologii, Chorób Me-
tabolicznych i Chorób Wewnętrznych Pomorskiego Uniwersytetu
Medycznego w Szczecinie,
3
Zakład Dietetyki Katedry Higieny Ży-
wienia Człowieka Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu,
4
Kate-
dra Zdrowia Matki i Dziecka Uniwersytetu Medycznego w Pozna-
niu,
5
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu
1
Słowa kluczowe
przemoc seksualna, zaburzenia odżywiania, anorek-
sja, bulimia
Streszczenie
Zaburzenia odżywiania
łączą się z szeregiem proble-
mów endokrynologicznych. U podłoża
owych zabu-
rzeń leżą istotne zmiany w percepcji samego siebie,
czego jedną z przyczyn może być przeżyty akt prze-
mocy seksualnej, zwłaszcza w dzieciństwie. Jedną
z wielu negatywnych konsekwencji tej przemocy
mogą być bowiem zaburzenia odżywiania w różnej
postaci i nasileniu.
Endokrynol. Ped. 2017.16.2.59.133-136.
© Copyright by PTEiDD 2017
Key words
sexual violence, eating disorders, anorexia, bulimia
Abstract
Eating disorders can be connected with endokryno-
logic problems. Sometimes can be symptoms sexual
abuse of children. As demonstrated in studies, the
consequence of sexual violence can be eating disor-
ders in different forms and intensity.
Pediatr. Endocrinol. 2017.16.2.59.133-136.
© Copyright by PTEiDD 2017
Szereg problemów ogólnoustrojowych, w tym
endokrynologicznych, łączy się z zaburzeniami
odżywiania. Zaburzenia te wymagają różnicowa-
nia z takimi problemami endokrynologicznymi,
jak choroby tarczycy, niedoczynność przysadki
mózgowej, cukrzyca czy niewydolność nadnerczy
– choroba Addisona.
U podłoża zaburzeń odżywiania leżą istotne
zmiany w percepcji samego siebie, czego jedną
© Copyright by PTEiDD 2017
redakcja@pteidd.pl
www.endokrynologiapediatryczna.pl
www.pteidd.pl
z przyczyn może być przeżyty w dzieciństwie akt
przemocy seksualnej. U niektórych ofiar przemocy
seksualnej w dzieciństwie występują zaburzenia
odżywiania w różnej postaci i nasileniu.
Wykorzystywanie dziecka w celu stymulacji
seksualnej dorosłego jest aktem seksualnej prze-
mocy. Jest to zatem kontakt lub interakcja pomię-
dzy dzieckiem a dorosłym, w którym dziecko jest
krzywdzone. Jan Paweł II wygłosił słowa: „Troska
Adres do korespondencji / Correspondence address:
o dziecko jest pierwszym i podstawowym spraw-
dzianem stosunku człowieka do człowieka”. W me-
dycynie wieku rozwojowego w aspekcie problemu
przestępstw seksualnych wobec dzieci ta troska
o dziecko wyraża się w sposób szczególny i specy-
ficzny. Jak wielokrotnie się podkreśla, zagadnienie
to wymaga podejścia szczególnego, pełnego empa-
tii i profesjonalizmu, interdyscyplinarnego, spe-
cjalistycznego [1–3].
Działania pedofilne stanowią rodzaj szkodli-
wego wyrażania i zaspokajania własnych potrzeb
seksualnych. Skutki wykorzystania seksualnego
dziecka to oprócz urazu fizycznego również zakłó-
cenie prawidłowego rozwoju psychoseksualnego,
a także somatycznego, co może łączyć się z endo-
krynopatiami.
Wielu autorów opisuje objawy psychologicz-
ne i behawioralne przemocy seksualnej, takie
jak • nadmierna erotyzacja dziecka: prowokacyjne
i uwodzicielskie zachowania seksualne, erotyczna
twórczość dziecka – rysunki lub zabawy, wciąga-
nie młodszych dzieci w nietypową dla wieku ak-
tywność seksualną (np. odtwarzanie przez dziecko
w wieku przedszkolnym stosunku seksualnego,
kontaktów oralnych lub analnych), agresja seksu-
alna wobec rówieśników, wczesna lub nasilona ma-
sturbacja dziecięca nieadekwatna do fazy rozwoju
psychoseksualnego, nieadekwatny do poziomu roz-
woju dziecka język dotyczący sfery seksualnej • obni-
żony nastrój • lęk, niepokój (dziecko może bać się
iść do szkoły, boi się kontaktów z ludźmi, boi się
spać samo itp.) • silne poczucie winy, niska samooce-
na • dawanie innym do zrozumienia, że ma się jakąś
straszną tajemnicę • myśli samobójcze • koszmary,
lęki nocne (często o treści wykorzystywania seksual-
nego), bezsenność • trudności w koncentracji uwagi •
nadpobudliwość psychoruchowa • ucieczki z domu •
wtórne moczenie nocne • zachowania regresywne (np.
powrót do ssania palca czy smoczka) • picie alkoholu,
narkotyzowanie się • prostytucja • zaburzenia łaknie-
nia • problemy szkolne, złe relacje z rówieśnikami •
dolegliwości psychosomatyczne: bóle brzucha, gło-
wy, nudności, wymioty bez przyczyny somatycznej •
samookaleczanie (tego typu ataki na ciało nie mają
na celu zabicie się, lecz przerwanie nieznośnego cier-
pienia emocjonalnego)
Skonstruowany został rejestr możliwych zacho-
wań dziecka wiążących się z przemocą seksualną.
Są nimi • zaburzenia snu, koszmary i lęki nocne •
niezrozumiałe pojawianie się dolegliwości soma-
tycznych, jak np. bólów brzucha, głowy, wymio-
tów, nudności • lęki, strach, fobie • izolowanie się
134
Endokrynol. Ped. 2017.16.2.59.133-136
dziecka, zamykanie się w sobie • zachowania re-
gresywne, jak np. płaczliwość, uporczywe trzyma-
nie się rodziców • nadpobudliwość ruchowa, ma-
sturbacja • problemy z nauką, konflikty w szkole,
niechęć do odrabiania lekcji • depresja, przygnę-
bienie, smutek, próby samobójcze • lęki ujawniane
nagle wobec rodzica danej płci • nieoczekiwane,
nagłe zainteresowanie się seksem, własnym cia-
łem, a także życiem seksualnym i ciałem rodziców,
innych osób [4–9].
Z obserwacji autorów u niektórych ofiar prze-
mocy seksualnej w dzieciństwie konsekwencją
mogą być wspomniane zaburzenia łaknienia, czyli
zaburzenia jedzenia w różnej postaci i nasileniu,
jakby rodzaj swoistego samookaleczania. Zwłasz-
cza dla dziewcząt typowe są zaburzenia jedzenia
jako tzw. zespoły bariofobii. Dziewczęta nagle nie-
pokojąco chudną bądź nadmiernie tyją, uzależ-
niając się głównie od słodyczy (intensywnie się
odchudzają, może to być anoreksja lub częściej
bulimia). Według piśmiennictwa ofiary przemocy
seksualnej mogą przejawiać różne formy zaburzeń
jedzenia jako sposób radzenia sobie z traumatycz-
nymi przeżyciami celem zredukowania cierpienia,
rozładowania stresu i napięcia, zablokowania nie-
chcianych uczuć i emocji, próby odzyskania znisz-
czonego poczucia własnej wartości, odwrócenia
uwagi od cierpienia związanego z traumatycznymi
przeżyciami, zniwelowania poczucia winy lub za-
przeczenia własnej seksualności – sposób ekspresji
nienawiści do własnego ciała.
Osoby dorosłe zgłaszające się do lekarzy, psy-
chologów czy dietetyków z zaburzeniami jedze-
nia we wnikliwie przeprowadzonym wywiadzie
zgłaszają niekiedy, że upatrują jako przyczynę za-
burzeń jedzenia fakt doznanej czasem w odległej
przeszłości lat dziecięcych czy młodzieńczych
przemocy seksualnej. Osoby wykorzystywane sek-
sualnie w dzieciństwie często cierpią w życiu doro-
słym na depresję, nerwice, zaburzenia psychotycz-
ne, obsesje seksualne, a także właśnie zaburzenia
jedzenia. Przemoc powoduje bowiem długotrwałe
następstwa, do których zalicza się: lęki, zespoły
depresyjne psychozy, zaburzenia osobowościowe
jak i zaburzenia jedzenia.
Zaburzenia odżywiania to skrajne zachowania
eliminacyjne w jedzeniu – dieta, która nigdy się
nie kończy i stopniowo staje się bardziej restryk-
cyjna. Jak wspomniano, najczęstszy typ tych zabu-
rzeń to jadłowstręt psychiczny, bulimia nervosa,
zwykle zwany po prostu anoreksją i bulimią. Nieco
rzadszym zaburzeniem jedzenia jest tzw. ortorek-
sja. Zaburzenia jedzenia zakłócają przebieg cyklu
Zaburzenia odżywiania jako skutki wykorzystywania seksualnego
dzieci – aspekty seksuologiczne i endokrynologiczne
płciowego oraz dojrzewania u dziewcząt. Terminu
anoreksja po raz pierwszy użył angielski lekarz
William Gull w 1873 r. Jadłowstręt psychiczny
można opisać jako lęk przed otyłością, prowadzą-
cy do odmowy przyjmowania pożywienia. W przy-
padku anoreksji jako skutku przemocy seksualnej
nie o lęk przed otyłością chodzi [3,5].
Wiek młodzieńczy prawidłowo cechują: inten-
sywny rozwój fizyczny, aktywność hormonalna,
zmiany w psychice: kształtowanie się tożsamości
psychoseksualnej czy proces indywidualizacji,
rozwój myślenia abstrakcyjnego oraz labilność
emocjonalna. Na anoreksję mają wpływ czynniki
indywidualne, kulturowe oraz rodzinne. Do czyn-
ników indywidualnych należą: zaburzony obraz
własnego ciała, depresje, obsesje, deficyty emocjo-
nalne oraz zaburzenia osobowości , a jako swoistą
przyczynę pojmować należy anoreksję jako skutek
przemocy seksualnej.
W początkowym okresie choroby obserwuje się
głównie utratę masy ciała. Z czasem dochodzi do
zużywania białek ustrojowych, przede wszystkim
mięśni, a następnie zaburzeń gospodarki wodno-
-elektrolitowej i hormonalnej organizmu. Ciało
chorej osoby staje się nienaturalnie wychudzone,
zaostrzają się rysy twarzy, a skóra staje się nadmier-
nie wysuszona. Organizm jest osłabiony, chory po-
pada często w apatię, ma trudności z koncentracją,
odczuwa dolegliwości układu krążenia, zaburze-
niu ulega regulacja temperatury ciała. U dziewcząt
często występuje zanik miesiączki, zahamowanie
wzrostu, wypadanie włosów. Zmianom tym towa-
rzyszy wzmożona drażliwość.
Powszechnie uważa się, że anoreksja jest cho-
robą kobiecą, ale zdarzają się również przypadki
jadłowstrętu u płci męskiej. Zarówno ofiary prze-
mocy seksualnej płci męskiej, jak i żeńskiej w kon-
sekwencji takiej przemocy mogą odpowiedzieć za-
burzeniami jedzenia. Jednak przypadki przemocy
seksualnej jak i anoreksji czy innych zaburzeń je-
dzenia częściej dotyczą płci żeńskie [4–8].
Anorektyczkę, anorektyka charakteryzuje cią-
gły brak apetytu i bezustanne liczenie kalorii
w posiłkach, przy jednoczesnej chęci przyrządze-
nia wyszukanego jedzenia dla całej rodziny. Ty-
powa dla tych chorych jest alienacja – odsuwanie
się od najbliższych i przyjaciół. Podkreślić jednak
należy, że już sama przyczyna pierwotna, jaką jest
przemoc seksualna, może wiązać się z ową alie-
nacją. Anoreksja niezależnie od swego podłoża
jest bardzo podstępna – jej początkowy okres jest
maskowany, długo utrzymuje się sprawność psy-
chofizyczna, co pozwala na niedostrzeżony rozwój
Grażyna Jarząbek-Bielecka, Elżbieta Sowińska-Przepiera,
Małgorzata Mizgier, Magdalena Pisarska-Krawczyk, Witold Kędzia
choroby. To niestety powoduje, że staje się ona
widoczna wówczas, gdy stadium choroby jest już
mocno zaawansowane, a możliwości wyleczenia
dużo trudniejsze [5–7].
U młodocianych wykorzystanych seksualnie
obserwuje się regres do wcześniejszego etapu
rozwoju, zahamowanie, niepokój, fobie, poczucie
winy, wstydu, bezradności, krzywdy i „inności”,
co może być przyczyną zaburzeń jedzenia. U ofiar
przemocy seksualnej mogą pojawić się agresja,
płaczliwość, napady wściekłości, nadpobudli-
wość, zaburzenia koncentracji, pamięci i oma-
wiane zaburzenia jedzenia. Bywa, że dzieci takie
moczą się w nocy, okaleczają i podejmują próby
samobójcze. Miewają też trudności w zasypianiu
i koszmary senne, narzekają na różnego rodzaju
bóle i zmęczenie, tracą apetyt lub jedzą nadmier-
nie (bulimia). Istnieją doniesienia, że wśród osób
cierpiących na zaburzenia odżywiania, które były
ofiarami wykorzystania seksualnego, częściej notu-
je się właśnie zachowania bulimiczne jako napady
obżarstwa, a następnie przeczyszczanie się [4–7].
W profilaktyce zaburzeń jedzenia u dziewcząt
istotna jest promocja zdrowia, obejmująca eduka-
cję seksualną i kształtowanie prawidłowych nawy-
ków żywieniowych. Co do metod leczenia wydaje
się, iż najskuteczniejsza jest kombinacja metod te-
rapeutycznych stosowanych najczęściej w warun-
kach ambulatoryjnych. W przypadku nawrotów
czy długotrwałego charakteru zaburzeń niektórzy
pacjenci wymagają hospitalizacji lub leczenia za-
równo ambulatoryjnego, jak i szpitalnego (terapii
indywidualnej lub grupowej). Głównym celem le-
czenia jest przywrócenie prawidłowej masy ciała
lub niedopuszczenie do jej dalszej utraty i wynisz-
czenia organizmu. Standardem winno być objęcie
chorego opieką zespołu terapeutycznego składają-
cego się z psychologa, psychiatry oraz lekarzy in-
nych specjalizacji, w tym ginekologa czy seksuolo-
ga. W składzie zespołu powinien znaleźć się także
dietetyk.
Podczas terapii bardzo istotnym aspektem jest
nawiązanie porozumienia z pacjentem i zdobycie
jego zaufania. Często niechęć lub agresja pacjenta
w stosunku do terapeuty wynika z lęku przed roz-
mową na temat jedzenia czy obawy przed wzro-
stem masy ciała. Rolą dietetyka jest prowadzenie
edukacji żywieniowej w taki sposób, aby pacjent
zrozumiał, jaki cel ma wdrażanie zaleceń. Począt-
kowo dieta powinna być lekkostrawna, ubogoreszt-
kowa, niskotłuszczowa i niskolaktozowa. Nowe
lub budzące niepokój potrawy czy produkty spo-
żywcze powinny być wprowadzane powoli, aby
Endokrynol. Ped. 2017.16.2.59.133-136
135
nie spowodować u pacjenta wzdęć, gazów i w kon-
sekwencji odmowy dalszego leczenia. Nie istnieje
jedna skuteczna metoda postępowania z chorymi
cierpiącymi na zaburzenia odżywiania. Ważnym
elementem efektywnej współpracy specjalisty
z pacjentem jest indywidualne podejście do każde-
go przypadku i empatyczna postawa pozwalająca
na zbudowanie właściwych relacji. W przypadku
osób niepełnoletnich istotna jest także rozmowa
z rodzicami i ich edukacja [10,11].
Zmiany w zachowaniach dzieci, w tym zabu-
rzenia jedzenia, mogą mieć związek z innymi pro-
blemami dziecka, choć na pewno zawsze trzeba
je poważnie rozważyć pod kątem nadużycia sek-
sualnego. Z obserwacji autorów wynika, że ofiary
przestępstw seksualnych w dzieciństwie trafiają
do lekarzy czy psychologów w różnym czasie od
zaistnienia traumy. Są wśród ofiar takie osoby,
które z tym problemem nigdy nie skierują się do
specjalistów, a problem ujawnia się przypadkowo,
np. podczas badania ginekologicznego czy porady
u dietetyka [5,9,12].
Piśmiennictwo / References
1. Jarząbek-Bielecka G.: Seksuologia
a etyka seksualna i problem dzieci wy-
korzystywanych seksualnie. Wydaw.
Nauk. Akad. Med. im. Karola Marcin-
kowskiego, Poznań 2009.
2. Imieliński K.: Erotyzm. PZWL, Warsza-
wa 1973.
3. Marzec- Holka K.: Przemoc seksualna
wobec dziecka: studium pedagogicz-
no-kryminologiczne.
Wydawnictwo
Uczelniane WSP Bydgoszcz 1997, 16.
,
4. Morse O., Shapira L.: The Relationship
Between Sexual Abuse/Trauma and
Eating Disorders. materiały ośrodka
New Realities Eating Disorders Reco-
very Centre.
5. Jarząbek-Bielecka
G. Mizgier M.:
Eating disorders as a problem in
adolescent gynecology. Now. Lek.,
2009:78(3-4), 234-236.
6. Makara-Studzińska M., Żoga J.,
Grzywa A.: Zaburzenia odżywiania
a doświadczenie wykorzystania seksu-
alnego w dzieciństwie – przegląd ba-
dań. Postępy Psychiatrii i Neurologii,
2006:15(4).
7. Clayton A.H.: Wykorzystywanie seksu-
alne i jego konsekwencje dla zdrowia
psychicznego. Psychiatria po Dyplo-
mie, 2004:1(6).
8. Briere J., Scott C.: Assessment of
Trauma Symptoms in Eating-Disor-
dered Populations. Eating Disorders,
2007:15, 347-358.
9. Sowińska-Przepiera E., Andrysiak-Ma-
mos E., Jarząbek-Bielecka G. et al.:
Wykorzystywanie seksualne dziewcząt
[-] aspekty medyczne, prawne i etycz-
ne. Sexual abuse of girls [-] aspects
of medical, legal and ethical. Klin. Pe-
diat., 22 (zesz. spec.) Algorytmy w Pe-
diatrii, 2014, 7112-7116.
10. Lewitt A., Brzęczek K., Krupieniacz
A.: Interwencje żywieniowe w leczeniu
anoreksji – wskazówki dietetyczne.
Endokrynologia otyłość i zaburzenia
przemiany materii, 2008:4,128-136.
11. Sobieszek M., Krupa M.: Rola dietetyka
w leczeniu jadłowstrętu psychicznego.
Polish Journal of Nutrition, 2016:1(03),
55-60.
12. Pisarska-Krawczyk M., Jarząbek-Bie-
lecka G. (red.): Zagadnienia interdy-
scyplinarne w ginekologii praktycznej.
Wyd. PWSZ, Kalisz 2013.
136
Endokrynol. Ped. 2017.16.2.59.133-136
Zaburzenia odżywiania jako skutki wyko-
rzystywania seksualnego dzieci – aspekty
seksuologiczne i endokrynologiczne
Zgłoś jeśli naruszono regulamin