IS 23 Style Walki Wschodu (1983) [nf].pdf

(38472 KB) Pobierz
W
szy stko. c
o
ciek awe
w Ilustracjach Sa moprzy lepnyc h.
d
o
kol
ek cJonow
ania
w
specjal
nie
opraco wanych zeszyta ch
.
* DRUG A WOJN A
ŚWI ATOWA
/
w
trzech zeszy tach/
*GRZ YBY
POLS
KI
CH
LASÓ
W
*HIST ORIA SAMO LOTU
* POLSKIE
ZAMK I l
PAŁACE
*
PIŁKARSKI
E
M
ISTRZ
OSTW A
ŚWIATA
*STY LE WALK I WSCH ODU
* KONT YNEN TY
-
AMER YKA
ŁAC IŃSKA
INNE W PRZY GOTO WANI U
,,,,,
,
'1•,-
...
KRAJO WA
AGENC JA
WYDA WNICZ
A
l
AL BU M DL A J<OLEI<CJONEROW
Autor:
ANDRZEJ TREPTE
Ilustracje samoprzylepne
:
MAREK SZYSZKO
Opracowanie graficzne:
MACIEJ KRAJEWSKI
Redaktor merytoryczny:
JANUSZ FLORKIEWICZ
Redaktor techniczny:
CEZARY DUDA
'
ł
Skład:
RSW
.,
Prasa
-Książka -Ruch"
Zakł. Wklęsłodrukowe,
W
-wa,
ul. Ok«?powa
Druk i oprawa:
.,
Dećje
Novine"
Jugosławia
Nakład:
120.000 egz.
I~RI\I-R3-03
-00391 -7
POWSTANIE l ROZWÓJ SAMOOBRONY
nych
rodzajów walki, które
dały
po-
czątek
późniejszym
stylom
sa-
moobro ny. Jedyny m pewnym fak-
tem jest,
że
istniały
tysiące
stylów
walki, a wszystkie
znane
do
dziś są
w pewien sposób
powiązane.
Etykę
sztuki walki zawarto w ko-
deksac h honoro wych.
Do
najbar-
dzlej
znanych
należy
stworzony w
Japonii w okresie
EDO
(1603-
1867)
kodeks samurajów BUSHI-
DO.
Zawierał
wiele
elemen tów
.
konfucjanizmu, filozofii buddyj skiej,
a w
szczególności
Zen.
Życie
sa-
murajów
było
rodzaJem praktycz-
nego zastosowania
moralności
wynikającej
z
filozoficzno-teore-
tycznej
zawartości
kodeksu. Po-
bezwarunkowa
śmierci,
garda
ofiarność
i
wierność
danemu
sło­
wu
-
to podsta wowe
cechy 1ch
filo-
zofii. Rycerskie poematy epickie z
tych
czasów
często odwołują się
do starych
wzorów
cnoty i bohater-
skich, owianych
legendą,
czynów z
okresu walk rodów
bądź całych
na-
rodów, jak wojny
Mongołów, Chiń­
czyków i
Japończyków.
Szlachetne zasady nie
panowały
jednak powsze chnie
i
zdarzały się
również przykłady podłości,
zdra-
dy,
wiarołomstwa,
bezsensownego
okrucieństwa.
Idealny wojown ik
w
Japoni i
istniał
tylko w literaturze.
Średniowieczni
rycerze Wscho du,
surow1, wytrzymali na ból podlegali
także zwykłym
ludzkim
słaboś­
CIOm.
.
LI
T
T
,Go~~
. :..._..
·--
.
..
-
l
...
·~-.
(
....
~
, '
\
.
l
'
'
Geneza samoo brony
sięga
ty-
·stęcy
lat. Dane historyczne wska-
zują, że różnorodne
formy
walki
wręcz
i samoo brony stosow ano w
starożytnym
Egipcie, Grecji, In-
diach, Tybecie, Chinach, Japonii i
innych krajach Azji.
Odnalezione
w
skalnych gro-
bowcac h
nad
wschod nim
brze-
giem Nilu staroeg ipskie
malowidła
ścienne
z XXI w. p.n.e.
św1adczą
o
znajomości
pewnyc h chwytó w
i
technik
walki,
podobn ych do sto-
sowany ch obecnie.
Nie
ma jednak
przekonujących
dowod ów na to, gdzie i kiedy po-
wstały
pierwow zory poszcz egól-
W
tym okresie
było
w
zwyczaju.
że
nawet
najbardziej
zahartowani w
walkach rycerze zostawali mnicha-
1
POWSTANIE l ROZWÓJ SAMOOBRONY
mt, przyJmowali
zakonne
imtona
t
zamykali
stę
w
klasztorach.
Śwtątynte
i
klasztory
były
ogrom
nymt
zespołamt,
w których
prze-
bywało
wtele
tystęcy
mnichów- ry-
cerzy.
Klasztory
często prowadztły
między
sobą
bezlitosne wojny, nie
tyle
o
wyznawane doktryny,
tle o
zagrożone
interesy matenalne.
Ulubtoną bronią
mntchów
była
uczntów
zmtentało sztukę
swych
mistrzów
wprowadzaJąC
do nier
nowe elementy, co
prowadziło
do
powstanta
odrębnych szkół. Czę­
sto
mało
tstotne
zmtany powodo-
wały, że
"nowy"
mistrz
mógł
umteścić
swoje
imię
w
godle
włas­
nej
szkoły
.
Style
ulegały
ewolucji
również
w
sposób naturalny
Niektórzy
mt-
wysoka
halabarda, NAGINATA, z
długtm
wygtętym
ostrzem. Uzywalt
tez
łuków
t
strzał,
mieczy, a czasem
zelaznych maczug.
Kodeks
mnt
-
chów
wzorowany
był
na
kodeksie
samuraJów.
Do
najbardztej
WOJOW-
ntczych
w
Japonii
należeli
mnisi
Enryaku-ji z góry
Hiei
oraz sekt z
Nara. W
Chinach
sławą
okryli
stę
mntst z klasztoru Shaolin. Tam tez
poszczegó lni autorzy
doszukuJą
stę
powstania pterwowzo rów sa-
moobrony.
Htstorycy
ZaJmujący się
stylamt
walki
t samoobron y
dowodzą, że
wtelcy mtstrzowie
dostosowy walt
re
do
miejscowy ch
warunków
tere-
nowych.
Jeżeli
,
np. teren
był
błotni
­
sty,
kładziono
nacisk na
techniki
ręczne.
W
zatłoczonych
mtastach
portowych, Jak np.
Szanghaj,
przy-
w
tązywano
szczególną wagę
do
mocnego uchwyceni a i macowanta
Stę.
Natomtast
na
płaskim
obsza-
rze preferowan o
wyskokt
i
podetę
­
Cła
nogamt.
W
terenie skalistym t
nierównym stosowano
walkę
połą
czoną
z
biegiem,
skokamt, zmiana-
mi
kierunku
i
postawy.
Naukę
stylów prowadzon o
w
specjalnyc h
szkołach
walki. Wtelu
strzowte
opuszczali rodzmne stro-
ny w czasach zamteszek t WOJen.
aby
ostedltć stę
w spokOJneJ okoli-
cy.
Wówczas przystosow ywali
styl
do nowego terenu,
warunków
ft-
zycznych i
mentalności
miejscowe j
ludności.
Na pytante, który
ze sty-
lów samoobro ny
był
lub
jest
naj-
lepszy
-
nie
będzte
odpowtedzt,
pontewaz taki nte tstntete
Wszy-
stkte
mają
specyftczne zalety Tak
rak
człowtek
ntgdy nte powmten
być
uwazany za
doskonałość.
tak
zaden z systemów samoobro ny
nte powinien
być
uznawany za nte-
zawodny.
W dawnych
czasach
zna1omość
sposobów
walki
była koniecznoś­
ctą.
W
początkach
XIX w. potrzeba
ta
odgrywała już nikłą
rolę
w
spo-
łecznoset
i z czasem
zaczęła
przyj-
mować
formy sztuki walki
w
sa-
moobronie .
Zmientła stę
tdea
gło­
szona przez
filozofów.
Zaczęto
do-
szuktwać się
nowych
wartośct
gło­
sząc
m
.m.:
.. Pozwólmy na
to,
aby
sztukt walki przeznaczone
były
dla
uzdrowienia naszego
życia,
we-
wnętrznej szczęśliwości,
a nie
były
używane
do niszczenia
1
kalecze-
nta", ..Sztuka
jest bezuzyteczna, je-
sit
nte test przeznaczona dla prze-
dłuzenta życia
i czyntenta dobra
śwtatu".
Ubiór
wojenny
samurajów
stanow1ł
pancerz ze skóry albo pokrytej
laką
bla-
chy.
Złozony
z
licznych
częsc1 chromą­
cych
pierś,
plecy
1
bok1,
połączonych
z
tyłu
za
pomocą
sznurków
oraz przymo-
cowanych od
dołu
do
części
przedmej
1
tylnej
tworzył
rodzaj sztywnej spódmcz-
ki.
Rękaw1ce
z
matenału
pokrytego
że­
laznymi
płytkami
Na nogach rodzaj na-
golenników
s1ęga1ących
pod kolano.
Zelazny
hełm
z
przyłb1cą
..
ze
skrzydła­
mi"
miewał
ozdobne rogi.
Uzbrojenie
:
kołczan
ze
strzałami,
wielki
łuk,
dwa
miecze, U pasa
w1siało
krzes1wo i
różne
drobne
przedmioty.
Ntntejsza
publikacta
nie ujawnta
tajników sztuki
walki w
samoobro-
nte,
ponieważ
w
sztuce
teJ nte
ma
żad
nych
tajemnic.
Celem
publika-
cji jest
dostarczen ie
czytelnikom
podstawow ych
informacji
o
wybra-
nych sztukach samoobron y.
2
JU-JITSU
JU-JITSU
- w
języku japoński
m
znaczy
"łagodna
sztuka". Jest to
najstarszy
japoński
system walki
obronnej prowadzon ej
-
wbrew
nazwie
-
w brutalnej, ostrej
formie.
Polega na
umiejętności
natychmia
-
stowego
obezwładnienia
przeciw-
nika, który
przewyższa
nas
siłą
,
ciężarem
,
lub posiada
broń
-
po-
przez rzucenie go na
zi emię,
ude-
rzenre w miejsce
wrażliwe
.
stoso-
wanie duszenia
i
dźwign
i
na stawy
-
z jak najmniejsz ym
własnym
wy-
SamuraJ
pomocą
napastn1ka bez
uzyc1a
bron1
za
techniki JU-JITSU.
obezwładnia
siłkiem
.
-
znak
Japoński
JU-JITSU
Uwalman1e
ręk1
z
uchwytu.
an1e
Uwaln1
karni.
ręk1
ema
re
z uchwytu
dw1
Powstanie
i
rozwój JU-JITSU w
Japonii przypada na
połowę
XVI
w
ieku.
Było
wykorzystywane w
czasie bitew przez rycerzy
japoń
­
skich
-
samurajów oraz mnichów-
-żołnierzy,
którzy
dzięki długolet­
nim treningom w klasztorach opa-
nowali
tę sztukę
do perfekcji
{m.in.:
mn1si Enryaku-ji z góry H1e1 oraz
sekt z Nara). Tajniki walki
były
zazdrośnie
strzeżone
,
co
uniemoż
­
liwiało
rozpowsze chnienie
się
ich
um
iej
ętności wś
ród
innych
warstw
społecznych
.
Za zdradzenie tych
tajników karano
śmiercią.
Istn
i
ało
w
Japonii
około
dwu-
dziestu
szkół, zajmujących s1ę
nau-
czaniem
JU-JITSU.
Hóżn
1ły
s1ę
przede wszystkim
speqahzaq ą
w
poszczegó lnych technikach
1
ro-
d
zajach
chwytów. rzutów,
duszeń
,
dźwigni
i ciosów.
Najstarszą szkołę
założył
w XII wieku
generał
Shinra
Saburo pod
nazwą
DAITO-RYU
.
Późniejsi
wielcy mistrzowie, to
m.in.: Miyamoto Musahi, Akaiama.
Araki Mataemon
.
Najbardzle j zna
3
j
Zgłoś jeśli naruszono regulamin