1965-06.pdf

(1132 KB) Pobierz
26 OKT. 2001
Stg. GEHEIM
MAANDOVERZICHT
No ..................
1.. . . . . . .
~1965
.·,-;__
>::~·
.... <
~'
·
•...
·;,,;~:·~~;····
..
\.;·t~~'·i~~;~;
. ,
B I N N E N L A N D S E
===========================================================
V
E R
T
R
0 U W
E
L I
J
K
V
E I L
I G
H E
I D
S
D I
E
N
S
T
162
(Tijdvak 1-6-1965 t/m 30-6-1965)
===========
I.
Communisme Internationaal
I NH0 U D
Jlz.
1
De conferentie van de Westeuropese Communistische
Partijen
II. Activiteiten van de Communistische Partij Nederland.
De houding van de CPN op de Brusselse conferentie
De CPN en de verkiezingen voor de Rijnmondraad
Mogelijke oorzaken CPN stemmenwinst
Friedl Baruch Exit
Paul de Groot over de communisten in en om het NVV
III.Activiteiten van de Communistische Mantelorganisaties
9e Wereldjeugdfestival
NVB stertocht
Nederlandse Vredesraad
Stakingsoverzicht juni 1965
Agenda
8
10
12
13
15
18
19
19
21
22
c
VERTROUWELIJK
H
0 0
F D S T U,K
I
COMMUNISME INTERNATIONAAL
=====~===================
De conferentie van de 1Jesteuropese communistische partijen
de slechtste cornrnunistische.p<:trtijen
ZlJn
beter dan de burgerlijke partijen zolang zij zich
verzetten tegen het imperialisme". (Aidit)
Begin juni vond te Brussel een driedaagse conferentie plaats,
waaraan gedelegeerden van nagenoeg alle communistische partijen uit
de "kapitalistische" landen van Europa deelnamen. Het was de eerste
conf(·rentie van deze aard sinds de bekende conferentie van de
17
Westeuropese partijen die in
11
Zelfs
1959
te Rome werd gehouden.Belangrijker
echter: het was voor het eerst, dat vertegenwoordigers van al deze
0
CP-en elkaar ontmoetten sinds het uitbreken van de vijandigheden in
de communistische beweging, voor het eerst ook sinds zij - in
1960 -
hun positie ten opzichte van Moskou formeel zodanig zagen gewijzigd,
dat zij met of tegenover elkaar een min of meer eigen (autonoom)
standpunt konden bepalen.
Evenals in
1959
namen ook de illegale partijen aan de confe-
rentie deel: die van West-Duitsland, Griekenland, Spanje en Portugal.
Anders dan destijds in Rome liet de CP-Zweden echter verstek gaan
(evenals de CP-IJsland), maar waren wel de CP-en van Ierland, Noord-
Ierland en Cyprus vertegenwoordigd •. Met de Westberlijnse SED, die
eveneens een eerste entree maakte, 'kwam. het. aantal deelneDlende par-
tij~ri
op negentien
*).
De "kracht" achter de conferentie was die .van
2.100.000
commu-
c~
nisten, stijl
1965.
~;:_;:~~E~~E~~è~!:~
Het voorstel, een nieuwe conferentie van alle Westeuropese CP-en
te organiseren werd
voor~t
eerst gelanceerd door de vertegenwoor-
digers van de Italiaanse CP tijdens een conferentie van de communis-
tische partijen uit de zes EEG-landen die in maart
werd gehouden. In de
loop
van
1963
te
B_r.t1?$G~ ~
1963
kon herhaaldelijk worden
g~signa­
leerd, dat aan dit voorstel gewerkt werd. Verschillende
CP-e~
ver-
*)
Op de conferentie van Rome was de aan de PCT geaffilieerde CP van
San Marino nog als afzonderlijke partij vertegenwoordigd.
VERTROUWELIJK
/
- 2 -
VERTROUWELIJK
klaarden zich er vóór (zoals oqk. de Ç:PN) en hieldEm hierover onder-
ling contact. Enkele andere partijen - zoals de Franse - bleken
evenwel
minder·~nthousiast.
Vooral tegen het einde van dat Jaar, toen
vanuit Moskou gepoogd werd stemmen te winnen,voor het bijeenroepen
van e<::n concilie .van alle communis.tische. partijen van de wereld,_
raakten de Europese ':partijen verdeeld over de vraag welke van beide
conferenties op_korte termijn als belangrijker of wenselijker moest
worden beschouwd, waarbij de Franse CP voor Moskou slavendienst ver-
richtte
doo~·
de voorbereiding van de Europese conferentie te torpederen
en zich in te zetten voor het houden van een algemeen concilie
*)!
Later, in de
lo~p
van
1964,
leidde Moskou
1
s propaganda-campagne voor
de voorbereiding van dit concilie door de befaam'de 26 partijen-confe-
rentie de aandacht meer en meer van het Europese beraad af, hoewel de
meest fervente tegenstanders van Moskou's
de Groot
plannen~
Togliätti en Paul
- nog een enkele keer pogingen deden er opnieuw belang-
11
testament.ll
stelling voor te wekken.
In zijn
vatte de Italiaanse partijleider zijn ge-
dachten hierover in een meer algemeen kader door te stellen:
komen met alle kracht op voor de eenheid van onze- beweging
en de internationale arbeidersbeweging, maar deze eenheid moet
tot stand worden gebracht zonder afbreuk te doen aan de ver-
scheidenheid van de bestaande politieke standpunten die beant-
woorden aan de situatie in elk land. Zulks kan er uiteraard toe
leiden, dat de_ partijen van elkaar beginnen te vervreemden. Dit
gevaar moet men naar onze mening echter trachten te keren door
onderling contact te houden, door
op
brede schaal ervaringen uit
te wisselen, door conferenties te beleggen ter bestudering van
de gemeenschappelijke vraagstukken van bepaalde groepen van par-
tijen en
~oor
internationale ontmoetingen te organiseren ter
bestudering van algemene economische, filosofische en. historische
problemen ••••"
Volgens Toglia tti zou de realisering van deze" idee ook: kunnen
bijdr~gen
11
Wij
.C·
tot de oplossing van het conflict
m~t
de CP-China. In een
internationale conferentie als door Moskou beoogd, zag hij geen heil,
aangezien daarvan slechts een gekunsteld compromis of een nog verdere
verslechtering van de situatie het resultaat zou zijn. In plaats
hiervan stelde hij voor, een reeks ontmoetingen te organiseren tussen
groepen van partijen om te komen tot een gedetailleerde bestudcring
en een betere omschrijving van de actuele doelstellingen in de ver-
*)De onenigheid over deze kwestie bereikte een hoogtepunt tijdens
een bespreking tussen vertegenwoordigers van verschillende Europese
CP-en te Stockholm in oktober
1963.
A
VERTROUWELIJK
- 3 -
VERTROUWELIJK
schillende sectoren van de communistische beweging (zoals in
~est­
Europa, Latijns-Amerika en de "derde wereld"). Ï:'as daarna, zo meende
hij, zou bezien kunnen worden of het nog nut had een conferentie van
alle communistische partijen uit te schrijven, waarbij hij aantekende,
dat een dergelijk algemeen beraad minder noodzakelijk zou blijken te
zijn naarmate de regionale conferenties tot meer
~ositieve
resultaten
hadden geleid.
Togliatti's idee sloeg in Moskou echter niet aan. Chroestsjows
opvolgers dreven de
11
voorbereidingsconferentie
van de 26 QP-en
11
door
(1-5
maart
1965),
zij het dat deze te elfder ure werd omgezet in een
"consultatieve ontmoeting" van een aantal
(19)
partijen, maar moesten
- zoals wel te voorzien was - genoegen nemen met een schamele uit-
komst: een oproep tot solidariteit met Vietnam en een communiqué
waarin met betrekking tot het herstel van de eenheid in de communis-
()
tische beweging weinig constructieve aanbevelingen werden gedaan.
Preeies een maand later werd de conferentie van de Europese
partijen opnieuw aan de orde gesteld. Het
Italianen die, na er twee jaar voor
war~n
echter niet de
~epleit
te hebben, met het defi-
do~n
nitieve voorstel kwamen dit beraad nu op korte termijn te
plaatsvinden, maar juist de Fransen, die zich er tot dan toe het
heftigst tegen hadden verzet.
Was dit onverwachte Franse initiatief louter een ORvriertdelijk-
hcid jegens de Italiaanse rivalen, een slag in de strijcr om de ereplaats
onder de Europese communistische partijen? Het lijkt niet onredelijk
van de veronderstelling uit te gaan, dat de Franse CP nog steeds
i~
alle belangrijke zaken handelt in overleg met de CPSU,0anneer dit ook
hier het geval was, zou men kunnen concluderen, dat Moskou. aan de
PCF en niet aan de PCI het morele leiderschap over de \1esteuropese
CP-en gunt - hetgeen niet onlogisch zou zijn, gezien de tumultueuze
ontwikkelingen in de Italiaanse partij. Interessanter is echter een
andere gedachte die zich in dit verband opdringt, n.l. dat Moskou
inderdaad v6ór deze "regionale" Europese conferenti'e was (en daartoe
mogelijk zelf direct.na de ·1 maart conferoptie suggesties de0d) maar
hoe dan ook wenste te vermijden, dat deze gezien zou kunnen worden in
de lijn van de ideeën van Togliatti.
Vanuit deze veronderstelling zou men tot een nadere bepaling
kunnen komen van de wijze waarop de Sowjet-leiders zich voorstellen de
VERTROU'J!ELIJK
Zgłoś jeśli naruszono regulamin