mb9111.pdf

(937 KB) Pobierz
40i
2154540 -
CO exemplaar
940608
MAANDBERICHT NOVEMBER
1991
MAANDBERICHT
Een uitgave van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD).
Maandelijks wordt gerapporteerd over ontwikkelingen en
activiteiten in binnen- en buitenland, die naar wij aannemen
de moeite waard zijn onder uw aandacht te brengen.
U zult in het MAANDBERICHT dan ook in hoofdzaak korte,
feitelijke rapportage aantreffen, inhakend op de actualiteit.
Achtergrondinformatie zal opgenomen worden in het
KWARTAALBERICHT, dat zoals gebruikelijk vier maal per jaar
verschijnt.
Eventuele reacties op de bijdragen kunt u richten aan:
Ministerie van Binnenlandse Zaken
Postbus 20010
2500 EA DEN HAAG
Tel.: 070-3.61.44.01
toestel: 2438
INHOUD
pag:
- RaRa-aanslagen
- BVD-onderzoek naar kennisbescherming biotechnologie
- Toenemend geweld in Noord-lerland
- Sovjet-lnlichtingendiensten na de mislukte augustus-coup
- Iran's activiteiten op nucleair gebied
- Sikh-terrorisme in relatie tot Nederland
5
8
11
13
16
19
RARA-AANSLAGEN
In de vroege ochtend van 13 november ontploften explosieven bij de woning van de
staatssecretaris van Justitie, Mr. A. Kosto, en in het Ministerie van Binnenlandse
Zaken.
De aanslagen werden in een tien pagina's tellend "Kommunikee" opgeëist door de
•Revolutionaire Anti Racistische Actie' (RARA).
De claim opent met een lang overzicht van ontwikkelingen en gebeurtenissen in
Nederland en elders in Europa waaruit, volgens RARA, blijkt dat in EG-verband
systematisch wordt gewerkt aan maatregelen en regelingen om asielzoekers en
vluchtelingen te weren. De vraag hoe "de xenofobie van de politiek tot wasdom is
gekomen" wordt als volgt beantwoord: RARA geeft een schets van de internationale
politieke en economische situatie die zich kenmerkt door toenemende welvaart op
het noordelijk halfrond en negatieve economische groei op het zuidelijk. De Verenigde
Staten en de Europese Gemeenschap hebben er, bij gevolg, alle belang bij een zo
restrictief mogelijk toelatingsbeleid te voeren; internationale politiek, aldus RARA,
bepaalt de spelregels en marges voor nationaal beleid, beleidmakers zaaien
vreemdelingenhaat en oogsten passieve instemming. De claim mondt uit in de
volgende eisen:
"Kem is dat naast oorlog, milieurampen en sexe-specrfieke vluchtgronden, armoede
een erkende vluchtgrond moet zijn. De oplossing ligt niet in het terugsturen van
vluchtelingen, maar in een fundamentele wijziging van de internationale economische
orde. Op weg daarheen moet:
- het vluchtelingenbeleid uit handen van politie, marechaussee en justitie
- geen gedwongen opsluiting in kampen, geen vreemdelingenbewaring, opheffing
van artikel 18a dat het mogelijk maakt vluchtelingen vast te zetten
- vrije toegang voor vluchtelingen tot de noodzakelijke financiële, juridische, sociale,
educatieve en medische voorzieningen."
In een soort post-scriptum worden gelijkgezinden opgeroepen om toch vooral de
moed niet te laten zakken, ondanks de crisis waarin revolutionair en radicaal links
verkeert. De verklaring eindigt, na de verzuchting "ook wij hebben 'het' antwoord
niet" met de uitnodiging aan geestverwanten om op uiteenlopende manieren de strijd
voor een andere toekomst gezamenlijk te voeren.
Voorgeschiedenis
RARA manifesteerde zich voor de eerste maal in september 1985 met een verklaring
na de brandstichting in de MAKRO-vestiging te Duivendrecht. Daarin brachten zij de
aanslag niet alleen in verband met het verzet tegen het apartheids-regime in Zuid
Afrika maar ook werd een ruimere context geschetst van strijd tegen "het wereldwijde
imperialisme".
Er zouden meer aanslagen op MAKRO- en SHELL-vestigingen volgen, eveneens
opgeëist door RARA, althans door activisten die zich van het acroniem bedienden.
In april 1988 resulteerde het langdurige opsporingsonderzoek in de aanhouding van
acht verdachten - van wie er tenslotte één werd veroordeeld - waarmee een
voorlopig einde kwam aan een reeks aanslagen vanuit het zeer kleine segment van
de politiek-actlvistische beweging dat zich richt tegen de "kapitalistisch-
imperialistische" maatschappij ordening als zodanig.
6
(Brand)bomaanslagen op kantoren van de Koninklijke Marechaussee te Oldenzaal en
Arnhem en op het Ministerie van Justitie in april 1990 - protest tegen het
Nederlandse vluchtelingen- en asielbeleid en opgeëist door RARA - maakten duidelijk
dat een groep Nederlandse activisten nog steeds bereid was om, grondig voorbereid
en in koele berekening, extreem agressieve middelen te hanteren.
In de visie van RARA was de keuze van het nieuwe actie-terrein consistent met de
MAKRO- en SHELL-campagne. In de claim die werd gepubliceerd na de aanslagen
in Oldenzaal en Arnhem staat vermeld dat met deze acties hooguit accenten worden
verlegd maar dat zij logische consequenties zijn van hun eerder ingenomen
standpunten. Het is de vraag of in de loop van zes jaren steeds dezelfde personen
hebben deelgenomen aan de voorbereiding en uitvoering van RARA-acties. De
claims vertonen - in ieder geval, qua opbouw, spelling en taalgebruik - opvallende
verschillen.
Het is denkbaar dat de leden van een groep bij toerbeurt de verklaringen hebben
geschreven. Niet uitgesloten is dat er sprake is van (een) groep(en) daders - die zich
van de aanduiding RARA hebben bediend - van een wisselende samenstelling.
Het radicaal-linkse blad "Konfrontatie' van juni jl. publiceerde een vraaggesprek met
een anonymus, die namens RARA zei te spreken, waarbij deze verklaarde dat zijn
groep de politieke praktijk had verlegd van de apartheid naar het vluchtelingen- en
asielbeleid en dat RARA 'militant verzet" zou blijven beschouwen als een legitiem
middel om vraagstukken te politiseren.
Nu ook in Nederland de relatie autochtonen-allochtonen gezien de achtergrond van
het geweld tegen vreemdelingen in Duitsland een prominente plaats inneemt op de
agenda van het politiek en maatschappelijk debat, zouden de recente aanslagen in
de visie van RARA, een bijdrage kunnen leveren aan het mobiliseren van de publieke
opinie.
Het effect lijkt echter tegengesteld. Organisaties van en ten behoeve van migranten
en de media hebben praktisch unaniem afwijzend gereageerd; de berichtgeving
beperkte zich grotendeels tot het "mysterie" RARA en de aanslagen zelf. Een
uitzondering vormt het Amsterdams Solidariteits Komitee Vluchtelingen (ASKV), dat
bestaat uit militante activisten die hun sporen in de plaatselijke kraakbeweging
hebben verdiend. In een persverklaring houden zij staatssecretaris Kosto voor dat hij
de actie over zichzelf heeft afgeroepen.
Verwachting
Vergelijking van de recente met de eerder verspreide claims na de aanslagen in het
voorjaar van 1990, leidt tot de vaststelling dat de eisen, qua formulering, praktisch
identiek zijn. Punt van overeenkomst is ook dat de verklaringen uitsluitend betrekking
hebben op politieke beleidsmakers en ambtelijke organen. Er is voorshands dan ook
geen aanleiding te veronderstellen dat in de huidige RARA-campagne andere
sectoren van de samenleving, zoals het bedrijfsleven, doelwit van nog te plegen
aanslagen zullen zijn.
Het is de eerste maal dat RARA een persoonsgerichte actie voert. RARA kan
weliswaar stellen dat tijdig is gewaarschuwd en dat de staatssecretaris de
belichaming is van het Nederlandse vreemdelingenbeleid, terwijl de investeringen van
de mutti-nationals SHV/MAKRO en SHELL niet in verband konden worden gebracht
met een specifiek individu. Feit blijft dat een grens is overschreden. In het eerder

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin