Metody badania rozwoju
M. Wójtowicz-Szefler
02.02.2019 - laboratorium
Następne zajęcia: powtórzenie wiadomości z psychologii rozwoju - test
„Psychologia dziecka” - Vasta, Haith, Miller
„Niezbędnik dobrego nauczyciela” - Ośrodek Rozwoju Edukacji
Sfery:do okresu adolescencji
motoryczna - kamienie milowe, kiedy dziecko chodzi, siedzi, wspina się, kiedy na rowerze trzykołowym, rysuje
poznawcza - uwaga, pamięć, procesy ucznia, myślenia, mowę; różnica uwagi miedzy dzieckiem przedszkolnym i szkolonym, amnezja dziecięca, pamięć operacyjna, różnice w wykorzystywaniu pamięci dugo i krótkotrwałej, rozwiązywanie problemów, formy uczenia się; myślenie: Piaget; mowa: najważniejsze momenty w rozwoju, etap słowa, zdania, rozumienie mowy, jak się zmienia mowa na kolejnych etapach życia
osobowości - koncepcje rozwoju psychospołecznego (E.Ericksona),
Społeczna - cechy emocji na poszczególnych etapach rozwoju, samokontrola, kontrola emocjonalna, relacje społeczne, okazywanie uczuć w określonych sytuacjach, kiedy jak i z kim nawiązuje kontakty społeczne, kiedy z dorosłymi kiedy z dziećmi itd.; Koncepcja przywiązania, koncepcja zabawy- równoległa, wspólna
Zaliczenie:
„Dzieci przedwcześnie urodzone”
„Metody diagnozowania małego dziecka”
Test z powtórki
Praca pisemna - ocena rozwoju dziecka
02.03.2019 konwersatorium
Kolokwium - podstawy modelu diagnozowania, pisemne,
100% obecności
Diagnozowanie rozwoju małego dziecka
Diagnozowanie rozwoju - definicja
Proces przetwarzania wielu danych, rozwiązywania problemów i testowania hipotez diagnostycznych, którego efektem jest sformułowanie odpowiedzi na określone pytania diagnostyczne oraz wybór sposobów oddziaływań interwencyjnych lub terapeutycznych (Stemplewska-Żakowicz)
Jaki jest aktualny rozwój konkretnego dziecka i dlaczego wlanie taki?
Jaki jedzie w przyszłości prawdopodobny rozwój dziecka sądząc po aktualnych danych diagnostycznych czy podjętych oddziaływaniach?
Jakie należy podjąć sposoby oddziaływań interwencyjnych lub terapeutycznych aby przebiegał możliwie jak najbardziej optymalnie?
Proces diagnozowania definiuje triada czynności
Diagnoza
Prognoza
Interwencja
Rezultat końcowy procesu związanego z formułowaniem pytań diagnostycznych, rozpoznawaniem sytuacji osoby badanej i integracją tych danych w postaci sformułowanej opinii lub orzeczenia.
Rodzaje diagnoz z uwagi na cel badania
Profilaktyka - przesiewowa - monitorowanie postępów w rozwoju dziecka w celu wykrycia podwyższonego prawdopodobieństwa. Albo ryzyka wystąpienia nieprawidłowości rozwojowych zanim jeszcze się pojawią.
Eliminacja wzorców życia, które przyczyniają się do wzrostu ryzyka powstawania zaburzeń - profilaktyka wczesna
zapobiegania zaburzeniom, zanim jeszcze się rozwiną - profilaktyka pierwotna, pierwszorzędowa
Zapobieganie poważniejszym konsekwencjom zaburzeń - profilaktyka wtórnam drugorzędowa
Zahamowanie postępu lub powikłań juz rozwiniętego zaburzenia - profilaktyka trzeciorzędowa
Pogłębiona (funkcjonalna) - szczegółowe rozpoznanie aktualnego poiomu rozwoju dziecka oraz jego zasobów rozwojowych, a także określenie nieprawidłowości czy dysharmonii rozwojowych osoby diagnozowanej
Diagnoza określonej funkcji - np. Motoryki, spostrzegania świata, myślenia, kontroli emocji czy rozwoju społecznego. Polegającej na ich opisie, wskazaniu przejawianych zaburzeń oraz wyjaśnieniu (pato)mechanizmu
Diagnozy poziomu czy jakości codziennej aktywności w danym obszarze lub w jakiejś sferze - np. Funkcjonowanie w żłobku lub innym miejscu poza domem, w sferze samodzielności czy autonomii dziecka - dla określenia słabych lub mocnych stron osoby uczestniczącej w badaniu.
Ujęcie szersze:
Rozwoju fizycznego - w tym parametry masy ciała i wzrostu dzieckam proporcja ciała, rozwój zębów oraz poszczególnych narządów i układów
Rozwoju ośrodkowego układu nerwowego i rozwoju zmysłów - zdolność widzenia, słyszenia, czucia itp. Wraz z ogólną wrażliwością na bodźce i umiejętnością przetwarzania sensorycznego oraz samoregulacji
Zdolność spostrzegania - wzrokowego i słuchowego, dotykowego itd. Oraz orientacji w otoczeniu
Obecność i jakość odruchów oraz napięcia mięśniowego, pozwalającego na utrzymanie odpowiedniej pozycji (leżącej, siedzącej, stojącej) oraz zdolność poruszania się i pokonywania przeszkód tzw. Motoryki dużej i zdolności chwytania, precyzji utrzymywania i manipulowania przedmiotami tzw. Motoryki małej
Koordynacji wzrokowo-ruchowej - rozwoju ruchów precyzyjnych, umiejętności naśladowania, praksji i samoobsługi
Różnicowa (klasyfikacyjna, kliniczna) - służy sklasyfikowaniu i przyporządkowaniu określonego stanu do typu zaburzeń klinicznych.
qbgirl