Arkadiusz Olech - Jak testujemy obiektywy.pdf

(178 KB) Pobierz
Arkadiusz Olech
Jak testujemy obiektywy?
1. Metody pracy
Główną część testu stanowi sesja zdjęciowa z udziałem tablicy testowej zgodnej z
normą ISO 12233. Tablica taka została zaprojektowana przez Stephena H. Westina z
Cornell Unniversity, a następnie lekko zmodyfikowana na potrzeby serwisu
Optyczne.pl. Zdjęcia tablicy testowej odbywają się w ściśle kontrolowanych wa-
runkach studyjnych. Stosujemy się do następujących zasad:
A. Zdjęcia wykonywane są lustrzanką cyfrową średniej lub wysokiej klasy z
matrycą 8-15 MPix w przypadku obiektywów niepełnoklatkowych (Canon
20/50D, Nikon D200, Pentax K10D/K20D, Sony A100, Olympus E-3), a w
przypadku obiektywów pełnoklatkowych aparatami z matrycami klasy 18-24
Mpix (Canon 1Ds MkIII, Leica M9, Nikon D3x, Sony A850/A900).
B. Aparat jest umieszczony na stabilnym statywie.
C. Migawka jest wyzwalana za pomocą elektronicznego wężyka spustowego
lub pilota.
D. Zdjęcia są wykonywane z włączoną opcją wstępnego podnoszenia lustra.
E. Zdjęcia są zapisywane jednocześnie w formacie RAW i w JPG najlepszej roz-
dzielczości.
F. Czułość aparatu jest ustawiona na ISO 100 lub ISO 200.
G. Tablica jest oświetlona dwoma profesjonalnymi lampami studyjnymi zawie-
rającymi żarówki o mocy 500 W i dającymi światło o temperaturze barwo-
wej 5000 K.
H. Balans bieli aparatu jest ustawiony na 5000 K.
I. Soczewki obiektywu są sprawdzane pod kątem czystości i rys.
J. Dla każdej wartości przesłony wykonujemy od 5 do 10 ekspozycji w trybie
AF. Obiektyw jest po każdej ekspozycji ponownie przeogniskowany. Dodat-
kowo, dla każdej przysłony wykonujemy od 5 do 10 zdjęć ustawiając ostrość
manualnie. Ze wszystkich zdjęć dla danej przysłony jest wybierane jedno
najlepsze.
Używamy w sumie czterech rozmiarów tablic ISO wydrukowanych na specjalnych
foliach formatu C1, A1, A2 i A3, tak aby sprawdzić funkcjonowanie obiektywów dla
różnych odległości od celu. Wyniki są później uśredniane. Nie dla wszystkich obiek-
tywów daje się użyć wszystkich rozmiarów tablic.
2. Kryteria oceny
A. Budowa i jakość wykonania - oceniamy jak solidna jest obudowa obiektywu,
jak pasuje do aparatu, czy jest poręczna, czy wszystko gładko chodzi, jaką ma
wagę oraz jaki ma bagnet. Opisujemy wygodę pracy pierścieni zmiany ogni-
skowej i manualnego ustawiania ostrości.
B. Rozdzielczość obrazu - Zdjęcie tablicy testowej w formacie RAW jest konwer-
towane (bez żadnego wyostrzania) do bezstratnego formatu PPM/TIFF przy
pomocy programu dcraw. Następnie przy pomocy programu Imatest wyzna-
czamy przebiegi funkcji MTF w zależności od częstości przestrzennej (lpmm i
LW/PH). Rozdzielczość jest mierzona w pionie i poziomie oraz w centrum i na
brzegu kadru (patrz rysunek poniżej).
Pola zaznaczone kolorem czerwonym służą do wyznaczenia wartości MTF50 w
centrum kadru. W przypadku testowania obiektywów niepełnoklatkowych na
matrycach APS-C/DX lub 4/3 jakość obrazu na brzegu pola jest wyznaczana za
pomocą pól oznaczonych kolorem niebieskim (pola oznaczone na zielono nie są
wtedy używane). W przypadku obiektywów pełnoklatkowych testowanych na
pełnej klatce wyznaczamy rozdzielczość odpowiadającą brzegowi detektora APS-
C/DX (pola zielone) oraz brzegowi pełnej klatki (pola niebieskie).
C. Aberacja chromatyczna - Jest ona mierzona (pomiary dotyczą tylko i wyłącz-
nie poprzecznej aberracji chromatycznej) przy pomocy programu Imatest, w
miejscach oddalonych o około 70% od centrum kadru (patrz poniższy rysunek).
Przyjmuje się, że wynik poniżej 0.04% oznacza aberrację niezauważalną, 0.04 -
0.08% małą, 0.09 - 0.14% średnią, 0.15 - 0.20% dużą, a od 0.21% w górę bardzo
dużą.
D. Dystorsja - Jest mierzona przy pomocy programu Imatest z wykorzystaniem
dwóch ukośnych linii z tablicy ISO (patrz poniższy rysunek) oraz niezależnie na
dodatkowej tablicy przygotowanej specjalnie do pomiarów dystorsji (patrz
drugie zdjęcie poniżej). Wyniki są uśredniane.
E. Koma i astygmatyzm - Komę oceniamy poprzez zdjęcia gwiazd lub diody
umieszczanych raz w centrum, a raz w rogu kadru. Astygmatyzm zaś, poprzez
porównanie różnic w poziomych i pionowych wartościach MTF50.
F. Winietowanie - Wykonujemy zdjęcie białej i jednolicie oświetlonej płaszczy-
zny, a potem mierzymy winietowanie (spadek jasności w rogach kadru) przy
pomocy procedury Light Falloff programu Imatest. Spadek jasności jest wyra-
żany w procentach i w wartościach przesłony. Zwykle wykonujemy 4-5 zdjęć
dla każdej wartości przysłony, przy czym między jednym a drugim zdjęciem
aparat jest dodatkowo obracany o kąt 90 stopni. Warto pamiętać, że wartości
procentowe winietowania są podawane zgodnie z definicją programu Imatest i
uwzględniają współczynnik gamma.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin