CUDA ŚWIĘTEGO JÓZEFA. Świadectwa i.pdf

(160 KB) Pobierz
3
WSTĘP
CUDA
ŚWIĘTEGO
JÓZEFA
Świadectwa
i
JÓZEFA
CUDA
WI TEGO
modlitwy
wiadectwa i modlitwy
zebrały i opracowały
Elżbieta Polak
zebra y i opracowa y
Katarzyna Pytlarz
El bieta Polak
przy współpracy
Katarzyna Pytlarz
przy wspó pracy z Siostrami Bernardynkami
z
Siostrami Bernardynkami
Wydawnictwo WAM
♦
Księża Jezuici
Kraków 2013
4
WSTĘP
© Wydawnictwo WAM, 2013
© Elżbieta Polak, Katarzyna Pytlarz
© Siostry Bernardynki,
31-002 Kraków, ul. Poselska 21
Encyklika Leona XIII QUAMQUAM PLURIES
Adhortacja Apostolska Jana Pawła II REDEMPTORIS CUSTOS
© LIBRERIA EDITRICE VATICANA
Redakcja i korekta: Barbara Cabała
Konsultacja: Józef Polak SJ
Projekt okładki: Krzysztof Błażejczyk
do druku przygotował Andrzej Sochacki
Skład: Edycja
z wykorzystaniem projektu graficznego Krzysztofa Błażejczyka
Nihil Obstat. Przełożony Prowincji Polski Południowej Towarzystwa Jezusowego
ks. Wojciech Ziółek SJ, prowincjał, Kraków, dn. 9 maja 2013 r., l.dz. 64/2013.
ISBN 978-83-7767-901-2
WYDAWNICTWO WAM
ul. Kopernika 26 • 31-501 Kraków
tel. 12 62 93 200 • faks 12 42 95 003
e-mail: wam@wydawnictwowam.pl
www.wydawnictwowam.pl
DZIAŁ HANDLOWY
tel. 12 62 93 254-255 • faks 12 62 93 496
e-mail: handel@wydawnictwowam.pl
KS I Ę G A R N I A W Y S Y Ł KO WA
tel. 12 62 93 260, 12 62 93 446-447
faks 12 62 93 261
e.wydawnictwowam.pl
druk: EDICA, Poznań
5
WSTĘP
Wstęp
Z Ewangelii dowiadujemy się, że św. Józef był czło-
wiekiem prostym, skromnym i ubogim, chociaż po-
chodził z  królewskiego rodu Dawida. Prosta była
przede wszystkim jego dusza. Prostota duszy Józefa
nie oznaczała wcale, że nie umiał dostrzegać trud-
ności i  problemów swego życia w  całej ich zawiło-
ści. Podchodził do nich śmiało i rozwiązywał je roz-
tropnie, a uważność na wszystkie rzeczy świadczyła
o jego mądrości.
Mieszkał w małym galilejskim miasteczku Nazaret,
gdzie wykonywał zawód cieśli. Jako młody człowiek
wyróżniał się pobożnością i  szlachetnym
charakterem. O jego wielkości zadecydo-
wał fakt, że Bóg wybrał go na ziemskiego
opiekuna dwóch Najświętszych Istot:
Jezusa, swego Syna, i  Maryi, Jego
Matki. Jakże mógłby Józef kiero-
wać rodziną, która została mu po-
wierzona, gdyby nie był obdarzony
mądrością? Bóg, który go prze-
znaczył na głowę Świętej Rodziny,
6
WSTĘP
dał mu w  swej Opatrzności prawdziwą mądrość.
Udzielił mu zdolności oceniania rzeczy według ich
istotnej wartości, dostrzegania lepszej strony każdej
sprawy, postępowania zgodnie ze zdrowym rozsąd-
kiem w okolicznościach najbardziej drażliwych. Jego
niezwykle prostolinijna lojalność względem Boga nie
ulegała żadnym poruszeniom miłości własnej, dla-
tego nie mogło być komplikacji w jego życiu. Józef
przywykł się poświęcać i usuwać na plan drugi. Od-
rzucał wszelkie skryte zabiegi, do których posuwają
się egoizm i pycha. Prostotę swą zawdzięczał prawo-
ści swych intencji i szczerej miłości. Życie ludzi kom-
plikuje ich miłość własna, która szuka zadowolenia,
upomina się o swe prawa, nie uznaje niepowodzeń,
chwyta się rozmaitych sposobów, byle tylko zapew-
nić triumf ambicji.
Osobliwy jest los tego wielkiego Świętego. Przy-
padło mu bowiem w udziale to, co najgorsze na zie-
mi i  to co najlepsze mogło dać niebo. Nie posiadał
on zaszczytów i chwały, pieniędzy i dostatku, władzy
i  poważania, miłości ziemskich i  rozmaitych przy-
jemności, ani osobistej sławy czy też budzącego sza-
cunek zawodu. Nie było powodu, dla jakiego sam
mógłby się uważać, czy też być przez innych uwa-
żany za kogoś wybitnego. Nie posiadał nic z  tego,
co świat ceni. Od Boga natomiast otrzymał św. Józef
to, czego Stwórca nie powierzył nikomu innemu na
świecie – żadnemu najpotężniejszemu, najbogat-
7
WSTĘP
szemu, najsławniejszemu czy też najznakomitsze-
mu z ludzi. Właśnie Józefowi Bóg powierzył swego
Jednorodzonego Syna i Jego Matkę Maryję. Nikomu
z ludzi nie było dane tak wielkie wyróżnienie od Boga
i takie uniżenie ze strony ludzi.
Dzięki misji, jaką miał spełnić wobec Jezusa i Ma-
ryi, zwłaszcza jako przybrany ojciec Bożego Syna,
św. Józef przewyższa godnością wszystkich świętych.
Wyznaczone mu z  woli Bożej zadanie wypełnił naj-
doskonalej. Był kochającym, wiernym małżonkiem,
wzorowym ojcem, żywicielem i obrońcą Świętej Ro-
dziny. Józef pojmował swój autorytet głowy rodziny
jako służbę. Jak naucza Jan Paweł II:
Posłużył się wła-
dzą, przysługującą mu prawnie w świętej Rodzinie, aby
złożyć całkowity dar z  siebie, ze swego życia, ze swej
pracy
(Redemptoris
custos,
nr 8). Pragnął bowiem
z całej duszy nie panować nad innymi, ale im służyć.
Uważał swą władzę za przywilej świadczenia drugim
większej dobroci. Wszelka władza nad innymi
jest ostatecznie tylko możliwością kochania.
Jako głowa rodziny Józef się cieszył, że
może głębiej kochać Maryję i Jezusa.
Święty Józef żył, służąc swej Ob-
lubienicy i  Boskiemu Synowi; tym
samym stał się dla wierzących wy-
mownym świadectwem tego, iż
„panować” znaczy „służyć”. Z je-
go przykładu mogą czerpać naukę

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin