Dokument rtf. Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Turcji.rtf

(3713 KB) Pobierz

Obiekty z listy światowego dziedzictwa UNESCO w Azji

Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Turcji

 

Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Turcji – lista miejsc w Turcji wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowionej na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1972[1] i ratyfikowanej przez Turcję 16 marca 1983 roku[2].

 

Obecnie (stan w 2017 roku) na liście znajdują się 16 obiektów: 14 dziedzictwa kulturowego i 2 o charakterze kulturowo–przyrodniczym[2].

 

Na tureckiej liście informacyjnej UNESCO – liście obiektów, które Turcja zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa, znajdują się 72 obiekty (stan w roku 2017)[2].

Obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO

Mapa lokalizacyjna Turcji

Stambuł

Park Narodowy Göreme

 

 

Wielki meczet i szpital Divriği

 

 

Hattusa

 

 

Nemrut

 

 

 

Hierapolis-Pamukkale

 

 

Ksantos-Letoon

 

 

 

 

Safranbolu

 

Troja

 

 

 

Selimiye

 

 

 

Çatalhöyük

 

 

 

Bursa

 

 

 

 

 

Cumalıkızık

 

 

Pergamon

 

 

 

Cytadela w Diyarbakır

 

iCytadela w Diyarbakır i ogrody Havsel – krajobraz kulturowy

 

 

 

 

 

 

 

Efez

 

 

 

Ani

 

 

 

Obiekty wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO

 

 

              W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:

Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Turcji

 

Poniższa tabela przedstawia tureckie obiekty na liście światowego dziedzictwa UNESCO:

 

    Nr ref. – numer referencyjny UNESCO;

    Obiekt – polskie tłumaczenie nazwy wpisu na liście wraz z jej angielskim oryginałem[2];

    Położenie – miasto, region; współrzędne geograficzne;

    Typ – klasyfikacja według Komitetu Światowego Dziedzictwa[3]:

 

            kulturowe (K),

            przyrodnicze (P),

            kulturowo–przyrodnicze (K,P);

 

    Rok wpisu – rok wpisu na listę;

    Opis – krótki opis obiektu wraz z informacjami o jego zagrożeniu.

 

Nr ref.               Obiekt               Zdjęcie               Położenie               Typ               Rok               Opis

356               Zabytkowe dzielnice Stambułu

Historic Areas of Istanbul               Hagia Sophia Mars 2013.jpg               Stambuł

41°00′00″N 29°00′00″E               K

(i)(ii)(iii)(iv)               1985               Stambuł z uwagi na swoje położenie geograficzne i ponad dwutysięczną historię ma wiele unikalnych zabytków, m.in. meczet Sulejmana, Błękitny Meczet, pałac Topkapı, Hagia Sophia, kościół Chora czy pozostałości murów Konstantynopola[4].

357               Park Narodowy Göreme i zabytki skalne w Kapadocji

Göreme National Park and the Rock Sites of Cappadocia               Göreme town and valley 2015.JPG               Nevşehir

38°40′00″N 34°51′00″E               K, P

(i)(iii)(v)(vii)               1985               W dolinie Göreme, której skały trawi erozja, znajdują się wykute w skale sanktuaria – unikalne świadectwo sztuki bizantyjskiej z okresu post-ikonoklastycznego, a także wydrążone w skale całe miasta i wioski – pozostałości tradycyjnego osadnictwa od IV w.[5]

358               Wielki meczet i szpital Divriği

Great Mosque and Hospital of Divriği               Divrigi,Moschee-Kale.jpg               Divriği, Sivas

39°22′16,5″N 38°07′18,3″E               K

(i)(iv)               1985               Meczet i kompleks szpitalny założone w latach 1228–29[6]. Meczet miał pojedynczą salę modlitw i był przekryty dwiema kopułami[6]. Architektura meczetu charakteryzuje się wymyślną techniką konstrukcji sklepień i pomysłową dekoracją rzeźbiarską – zwłaszcza na trzech portalach, w kontraście do surowych ścian wewnętrznych[6].

377               Hattusa

Hattusha: the Hittite Capital               Lion Gate, Hattusa 01.jpg               Çorum

40°00′50,0″N 34°37′14,0″E               K

(i)(ii)(iii)(iv)               1986               Hattusa – dawna stolica państwa Hetytów, współcześnie stanowisko archeologiczne z pozostałościami (świątyń, rezydencji królewskich i fortyfikacji, ruinami bram miejskich: Bramy Lwów i Bramy Królewskiej oraz zespołem skalnym Yazilikaya[7].

448               Nemrut

Nemrut Dağ               East Terrace (4961356591).jpg               Adıyaman

37°58′54,0″N 38°44′28,0″E               K

(i)(iii)(iv)               1987               Kompleks świątynno-sepulkralny (hierotezjon) wzniesiony na górze Nemrut przez króla Kommageny Antiocha I Theosa Dikajosa Epifanesa Filoromajosa Filhellena (69–34 p.n.e.) – świadectwo jednego z największych przedsięwzięć budowlanych epoki hellenistycznej[8].

484               Ksantos-Letoon

Xanthos-Letoon               Reconstruction Nereid Monument BM.jpg

Letoon tempel axb01.jpg               Antalya

Muğla

36°20′06″N 29°19′13″E               K

(ii)(iii)               1988               Ksantos – starożytna stolica Licji, rozbudowana w okresie hellenistyczno-rzymskim, obecnie stanowisko archeologiczne[9]. Do dziś zachowały się pozostałości grobowców filarowych z cellą i sarkofagiem na szczycie, na monolitowych słupach, bogato zdobione reliefami, pochodzące z V–II wieku p.n.e.[9] Letoon – starożytne sanktuarium i wyrocznia, najważniejsze miejsce kultu religijnego w Licji, sanktuarium związkowe Federacji Licyjskiej, obecnie stanowisko archeologiczne, z pozostałościami świątyń Latony, Artemidy i Apollona[9].

485               Hierapolis-Pamukkale

Hierapolis-Pamukkale               Hierapolis kolumnana RB.jpg

Pamukkale3.jpg               Denizli

37°55′26,8″N 29°07′29,2″E               K,P

(iii)(iv)(vii)               1988               Pamukkale – gorące źródła wody bogatej w związki wapnia i dwutlenek węgla, z której po ochłodzeniu na powierzchni, wytrąca się węglan wapnia, tworząc unikalny krajobraz z lasów mineralnych, skamieniałych wodospadów oraz rozległych, piętrowych tarasów[10]. Hierapolis – starożytne uzdrowisko położone na zboczu góry Cökelez, powyżej wapiennych tarasów Pamukkale, założone ok. II w. p.n.e. przez królów Pergamonu z dynastii Attalidów[10]. Współcześnie zachowały się tu ruiny urządzeń termalnych, świątyń i innych zabudowań greckich[10].

614               Miasto Safranbolu

City of Safranbolu               Safranbolu traditional houses.jpg               Karabük

41°14′57,8″N 32°40′59,5″E               K

(ii)(iv)(v)               1994               Główny ośrodek na szlaku handlowym między Wschodem i Zachodem od XIII w. do początku XX w., z wieloma zabytkami z okresu największej świetności miasta, m.in. Starym Meczetem, łaźniami i medresą Sulejmana Paszy (1316–1357) z XIV w.[11]

849               Troja – stanowisko archeologiczne

Archaeological Site of Troy               Troja mury obronne RB.jpg               Çanakkale

39°57′27,0″N 26°14′20,0″E               K

(ii)(iii)(vi)               1998               Starożytne miasto, znane z wojny, opisanej w starogreckim poemacie epickim Iliada przypisywanemu Homerowi[12]. Obecnie stanowisko archeologiczne, odkryte w 1870 roku przez Heinricha Schliemanna (1822–1890)[12]. Pozostałości Troi stanowią najbardziej znaczące świadectwo pierwszych kontaktów między cywilizacjami Anatolii i basenu Morza Śródziemnego[12].

1366               Zespół zabytkowy z meczetem Selimiye w Edirne

Selimiye Mosque and its Social Complex               Selimiye Mosque 2009.jpg               Edirne

Edirne

41°40′41″N 26°33′34″E               K

(i)(iv)               2011               Zespół budowli külliye w Edirne (pierwszej stolicy Imperium Osmańskiego), wzniesiony dla sułtana Selima II w latach 1569–1575 przez tureckiego architekta Sinana obejmujący m.in. meczet, dwie medresy (szkoła koraniczna i szkoła prawnicza) oraz halę targową[13].

1405               Çatalhöyük

Neolithic Site of Çatalhöyük               Çatalhöyük with surroundings..jpg               Konya

Konya

37°39′59,4″N 32°49′31,7″E               K

(iii)(iv)               2012               Pozostałości osady neolitycznej, stanowisko archeologiczne obejmujące dwa kopce: wschodni kopiec z osiemnastoma warstwami zawierającymi ślady działalności człowieka z epoki neolitu, z okresu 7400–6200 p.n.e., m.in. malowidła, płaskorzeźby, rzeźby oraz inne obiekty artystyczne lub o charakterze symbolicznym; oraz kopiec zachodni ze śladami działalności człowieka z okresu 6200-5200 p.n.e. Znajdują się tu pozostałości unikalnych osad bez ulic, złożonych ze skupisk domostw przylegających do siebie tylnymi ścianami, do których wejścia prowadziły przez dach[14].

1452               Bursa i Cumalıkızık: narodziny Imperium Osmańskiego

Bursa and Cumalıkızık: the Birth of the Ottoman Empire               Bursa018.jpg

Cumalıkızık 7121.jpg               Bursa

Bursa

40°11′00″N 29°04′00″E

40°10′36″N 29°10′20″E               K

(i)(ii)(iv)(vi)               2014               Osiem miejsc na terenie miasta Bursy i pobliskiej wioski Cumalıkızık, które są świadectwem rozwoju systemu miejskiego i wiejskiego stanowiącego podstawę Imperium Osmańskiego, m.in. handlowe dzielnice chanów, kompleksy külliye z meczetami, szkołami religijnymi, publicznymi łaźniami i kuchnią dla ubogich, a także grobowiec Orchana, założyciela dynastii osmańskiej[15].

1457               Krajobraz kulturowy świadectwo różnych epok w Pergamonie

Pergamon and its Multi-Layered Cultural Landscape               Pergamon - 01.jpg               Izmir

39°08′00″N 27°11′00″E ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin