Przewodnik po wybranych obiektach nocnego nieba - Lato Mariusz.pdf

(4142 KB) Pobierz
 
Przewodnik po wybranych
obiektach nocnego nieba 
Tom I ‐ Lato 
1
Wstęp.
Oddaję do Waszych rąk pierwszy tom przewodnika po wybranych obiektach 
nocnego nieba. Jak nie trudno się domyśleć w planach jest powstanie 4‐ch takich, a 
każdy z nich będzie traktował o innej porze roku. Zdecydowałem się na 
usystematyzowanie go według gwiazdozbiorów. Według mnie jest to ergonomiczne 
rozwiązanie, gdyż sprawi iż nie pominiemy żadnego z opisanych obiektów unikając 
skakania z jednego gwiazdozbioru do drugiego, a ponadto pozwoli dobrze poznać 
dany gwiazdozbiór, gdyż poświęcimy mu odpowiednią ilość czasu. Sądzę, iż będzie to 
dodatkowo oszczędność czasu jeżeli skupimy się w danym momencie na 
odnalezieniu najciekawszych obiektów w ramach danego gwiazdozbioru zanim 
rozpoczniemy przeszukiwanie kolejnej konstelacji. Obiekty zostały zaszeregowane do 
danej pory roku według kalendarza tzn. dnia kiedy znajdują się najwyżej nad 
horyzontem. Uznałem ,że to najbardziej uniwersalny i sprawiedliwy podział 
natomiast większość z nich można oglądać również w przyległych porach roku jednak
z różnym komfortem i jakością obserwacji. Przewodnik został zaprojektowany z myślą
o wszystkich miłośnikach astronomii, gdyż każdy opisywany obiekt zawiera: 
‐ szczegółowy opis obiektu 
‐ zdjęcie(a) obiektu 
‐ szkic(e) obiektu 
mapa(y) gdzie znajduje się dany obiekt
Starałem się dobrać obiekty najjaśniejsze dlatego wiele z nich można dojrzeć 
lornetką, a zdecydowaną większość w 4‐6 calowym teleskopie. Znalazły się również 
wyzwania dla dużych amatorskich instrumentów obserwacyjnych. Skupiłem się 
głównie na tak zwanych obiektach głębokiego nieba (DSO – Deep Sky Object) dlatego
jest tylko kilka gromad otwartych. Nie ma asteryzmów i gwiazd wielokrotnych. 
Wiedza zawarta w podręczniku pochodzi z różnych stron internetowych. Żeby 
zachować przejrzystość i uniknąć utraty czytelności nie zamieszczam setek linków i 
autorów. Nie zamierzam też czerpać z niego jakiejkolwiek korzyści. Będzie ogólno 
dostępny i darmowy więc każda osoba posiadająca dostęp do Internetu może zrobić 
taki sam przewodnik we własnym zakresie. Ja po prostu dokonałem systematyzacji 
wiedzy wedle własnego uznania wraz z mniej lub bardziej nieudolnym tłumaczeniem
 
Korzystałem z ogólnodostępnych opisów i zapisów z obserwacji, które 
wyszukiwałem za pomocą wyszukiwarki Google bardzo rzadko wspierając się 
własnymi doświadczeniami, gdyż starałem się trzymać ogólników (ze względu na 
dużą różnorodność dostępnych rodzajów sprzętów obserwacyjnych ich jakości, 
2
rodzaju i jakości okularów itd...), żeby stworzyć tylko zarys tego co można się 
spodziewać w danej wielkości aperturze. 
Informacje szczegółowe o obiektach czerpię z Stellarium, Wikipedii oraz wielu 
dodatkowych stron jak np. https://cseligman.com/text/atlas/ngc00.htm#ngcic. 
Zdjęcia głównie z zasobów NASA, Hubble, ESO, VLT i innych obserwatoriów 
astronomicznych. Szkice pochodzą z wyszukiwania grafik w Google, ale często z 
zasobów stron: 
http://www.deepsky‐visuell.de/; 
http://www.graphitegalaxy.com/index.cgi?lib=datangc11000 ; 
https://celest1alsphere.wordpress.com/galleries/deep‐sky/sorted‐by‐type/ 
http://www.deepskywatch.com/index.html ; 
http://www.perezmedia.net/beltofvenus/ 
Większość szkicy pochodzi z obserwacji teleskopami 6‐16 cali, a rzadko 
większymi lub mniejszymi. Mapy są tworzone w aplikacji Sky Chart. Mam 
świadomość, że przewodnik ma braki. Przy każdym opisie możliwości obserwacji 
powinny być wskazane dokładne powiększenia jednak nie wszędzie miałem takie 
informacje. Generalnie sytuacja ma się następująco, a mianowicie obserwacje 4‐6 
calowym teleskopem były robione zazwyczaj przy powiększeniach 40 – 100 krotnych 
(wyłączając zazwyczaj mgławice planetarne, które często ze względu na dość dużą 
jasność powierzchniową połączoną z małym rozmiarem świetnie znoszą dużo 
większe powiększenia). W teleskopie 8‐10 calowym zazwyczaj stosowano 
powiększenia rzędu 60 – 180 krotnych. Natomiast 12‐14 calowe teleskopy to 
najczęściej obserwacje w powiększeniach z zakresu 70 – 250 krotnych. 
Chciałem zachować uniwersalność stąd wolałem uniknąć narzucania zakresu 
powiększeń, które zależą od zbyt wielu czynników. Każdy opis mógłby być bardziej 
usystematyzowany oraz można by dodać więcej ciekawych informacji o obiektach i 
konstelacjach, a także wiele dodatkowej wiedzy…ale nie jest to specjalnie konieczne 
podczas obserwacji więc postanowiłem zminimalizować tego typu opisy. Wielu 
osobom nie uda się osiągnąć takich efektów obserwacyjnych jak opisane w 
odniesieniu do danego teleskopu ze względu na dużą ilość zmiennych z tym 
związanych (jakość optyki i rodzaj użytego instrumentu astronomicznego, jakość 
akcesoriów, szeroko rozumiane warunki obserwacyjne, miejsce obserwacji, 
doświadczenie, wiek itd…) co nie powinno Was zniechęcić, jeżeli nie dziś to może 
jutro, za miesiąc, za rok itd… Wielu jednak osiągnie lepsze efekty niż opisane dla 
danego instrumentu astronomicznego. 
3
Pamiętajcie, że ta darmowa pomoc nie aspiruje do miana kompendium, a ma jedynie
pomóc w planowaniu i obserwacjach, a ze względu na szeroko rozumiane 
ograniczone zasoby autora (czasowe, prywatne, rodzinne, informacyjne oraz 
związane z niedużym doświadczeniem) ma jedynie wskazać kierunek. 
Pewnie wkradły się jakieś błędy, pewnie z czymś się nie zgodzicie dlatego zaleca się 
dowolne modyfikacje przewodnika we własnym zakresie zgodnie z osobistym 
uznaniem, doświadczeniem, wiedzą, potrzebami itd… Pomimo, że nie jest to NSOG 
to niech Wam służy 
Ta wersja przewodnika przeznaczona jest do druku.
Aby ograniczyć ilość stron przyjęto założenia:
- jeden obiekt standardowo znajduje się na jednej stronie:
- przewodnik zaleca się korzystać z jakimś programem typu planetarium. Dlatego
pominięto szczegółowe mapy obiektu
- najważniejszy jest szkic, dlatego jest on największy
- poniżej zamieszczona jest miniaturka zdjęcia oraz miniaturka ogólnej mapy poglądowej z
umiejscowieniem obiektu.
- na samym dole znajduje się tabelka. Z lewej strony są zamieszczone podstawowe
informacje jak: współrzędne, jasność, rozmiar, odległość, struktura oraz konstelacja. Z
prawej strony jest informacja o obserwacji.
4
NGC 6905 (Blue Flash Nebula, Mgławica Błękitny Błysk)
Mgławica planetarna w Delfinie.
Szkice wykonano na podstawie obserwacji 8 calowym teleskopem. 
Rektascensja 20 h 22,4 m; Deklinacja +20° 06′.
 Rozmiar obiektu: mały 1.2'
Jasność obiektu: bardzo niska  11.1 mag.
Jasność powierzchniowa to 13,60 mag. 
Struktura obiektu: nieregularna o owalnym i
wydłużonym kształcie 
Odległość to
Delfin.
Mgławica wymaga bardzo dobrych warunków i
dużych powiększeń. Obiekt ciężki do zobaczenia w 4‐
6 calowym teleskopie, bez zerkania może się to nie
udać. Jedyne co zobaczymy to delikatne pojaśnienie
tła. 8‐10 calowy instrument astronomiczny pokaże ją
dużo lepiej, a w sprzyjających warunkach możemy
ujrzeć delikatny niebieski odcień. 12‐14 calowy
teleskop dodatkowo ujawni zarys jej struktury.
Warto podczas obserwacji wspomóc się filtrem UHC.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin