29 KRĄŻOWNIKI TYPU ''SWIERDŁOW'' CZĘŚĆ I.pdf

(10125 KB) Pobierz
Krążownik
Dzierżyńskij
w Sewastopolu, lipiec 1954 r.
Fot. zbiory S. Bałakin
numer specjalny
w w w. o k r e t y w o j e n n e . p l
29
WŁADIMIR P. ZABŁOCKIJ
Krążowniki typu
„Swierdłow”
I
cz.
Krążownik
Aleksander Newskij
w Zatoce Kolskiej, 1974 r.
Fot. zbiory W. Jemyszew
KRĄŻOWNIKI TYPU „SWIERDŁOW” cz. I
ISBN 978-83-61069-07-2
Cena 39,00 zł
Władimir P. Zabłockij
Dzierżyńskij
latem 1954 r. Wszystkie powierzchnie pionowe, oraz całość
uzbrojenia i wyposażenia w kolorze średnioszarym, pokłady drewniane
niemalowane, pokłady stalowe brązowe. Podwodna część kadłuba w kolorze
czerwonobrązowym, pas na linii wodnej biały. Na drugim kominie niebieski
pas z białymi obwódkami, numer taktyczny oraz brezenty - białe.
Mal. Waldemar Kaczmarczyk
Admirał Sieniawin
w latach 60-tych. Kolory malowania takie jak powyżej, jednak
brezenty są w kolorze szarym, a górna część masztu głównego czarna.
Trzy impresje fotograficzne
z krążownika
Żdanow,
lata 50-te.
Fot. zbiory S. Bałakin
Władimir P. Zabłockij
Krążowniki typu
„Swierdłow”
cz. I
Tarnowskie Góry 2009
OKRĘTY WOJENNE numer specjalny 29
Drodzy Czytelnicy
W te wakacyjne miesiące oddaję w Wasze ręce kolejną monografię, poświęco-
ną tym razem radzieckim krążownikom typu «Swierdłow». Były to ostatnie seryj-
nie budowane jednostki tej klasy po drugiej wojnie światowej. Trzeba przyznać, że
również ładne, gdyż zawierały w sobie włoską stylistykę, zresztą uważaną za naj-
lepszą na świecie, w stalinowskim wydaniu.
Ze względu na dużą objętość materiału, głównie fotograficznego, zmuszony
byłem podzielić monografię na dwie części. W części pierwszej autor prezentu-
je genezę budowy, opis konstrukcji i ocenę jednostek. Natomiast w części następ-
nej znajdzie się opis modernizacji dokonanych i planowanych oraz kalendarium
służby poszczególnych jednostek.
Życzę miłej lektury
Jarosław Malinowski
Okład­ a
:
Krążownik
Admirał Uszakow
na
k
Bałtyku,
1954 r.
w trakcie prób odbiorczych w Zatoce Fińskiej,
1951 r.
Fot. zbiory Władimir Zabłockij
Mal. Seweryn Fleischer
Strona­ tytułowa
:
Krążownik Swierdłow
Polecamy monografie!
Krążowniki typu
„Swierdłow”
Władimir P Zabłockij
.
Tłumaczenie z języka rosyjskiego
Maciej S. Sobański
Redaktor serii:
Jarosław Malinowski
Rysunki:
Waldemar Kaczmarczyk
Plansze kolorowe:
Waldemar Kaczmarczyk
Opracowanie graficzne:
Jarosław Malinowski
Skład, druk i oprawa:
Drukpol, Tarnowskie Góry
Źródła fotografii/Photo credit:
Arthur D. Baker III, Siergiej Bałakin
S. Bogatow, Leo van Ginderen
Ota Janeček, W. Jeremienko, W. Jemyszew
S. Kitel, Witalij Kostriczenko
Jarosław Malinowski, Anatolij Odajnik
J. Romanow, W. Skopcow
W. Sosnowski, W. Wiljald
Władimir Zabłockij, S. Zernow, TASS
Polecamy magazyn „Okręty Wojenne”!
ISBN 978-83-61069-07-2
ISSN 1231-014X
Copyright © Wydawnictwo „Okręty Wojenne” 2009
Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książ-
ki nie może być kopiowana w żadnej formie, ani żad-
nymi metodami mechanicznymi ani elektronicznymi,
łącznie z wykorzystaniem systemów przechowywania
i  odtwarzania informacji bez pisemnej zgody właści-
ciela praw autorskich.
All right reserved. No part of this book may be
reproduced or transmitted in any form or by any
means, electronic or mechanical, includiong
photocopying, recording or any information storage
and retreival system without written from copyright
owner.
Wydawca
Wydawnictwo „Okręty Wojenne”
Krzywoustego 16, 42-605 Tarnowskie Góry
tel. (032) 384-48-61
e-mail: okrety@ka.home.pl, www.okretywojenne.pl
ING Bank Śląski 94 1050 1386 1000 0002 0086 6507
2
Uwaga!
Niniejsza monografia zawiera dwie rozkładówki z 4 planami okrętów w skali 1:400.
Stanowią one jej integralną część i nie mogą być sprzedawane oddzielnie.
Geneza
i budowa
okrętów
Krążownik
Oktiabrskaja Rewolucija
(eks-
Mołotowsk),1962
r.
Fot. zbiory S. Zernow
Okrętów tych już od dawna nie ma
w składzie floty – praktycznie równo-
cześnie z  rozpadem dawnego Związ-
ku Radzieckiego zakończyły swą służbę
i krążowniki proj. 68-bis, które były nie-
zmiennym elementem historii radziec-
kiej floty przez ponad 30 lat. W  tych
dziesięcioleciach wpisały się w  budo-
wę oceanicznej floty ZSRR, w  „zim-
ną wojnę” na morzach i oceanach oraz
lata spadku napięcia. Nie uczestniczy-
ły w wojnach i konfliktach zbrojnych,
dzięki czemu przez okres całej swej służ-
by nie oddały w warunkach bojowych
ani jednego wystrzału do rzeczywistego
celu, choć stale przygotowywały się wła-
śnie do tego. Mimo tego, historia ostat-
nich radzieckich krążowników artyle-
ryjskich jest interesująca i zasługuje na
bliższe poznanie.
Pojawienie się w ostatnich latach ca-
łego szeregu nowych publikacji dało
czytelnikom szansę otrzymania moż-
liwie pełnych informacji o  powojen-
nej historii marynarki wojennej ZSRR
i  budownictwa okrętowego, tworze-
niu zrębów i rozwijaniu radzieckiej flo-
Wstęp
ty oceanicznej. Nadal jednak cały sze-
reg szczegółów projektowania, budowy
i  służby artyleryjskich krążowników
proj. 68-bis, największych nawodnych
okrętów ówczesnej floty, nadal jeszcze
pozostaje mało znany a część informa-
cji, z różnych przyczyn, jednostronna,
niepełna, bądź błędna. Nadal także czę-
sto brak obiektywnych informacji pozo-
staje skutkiem tradycyjnego kultu „ta-
jemnicy”.
Szereg „białych plam” pozostaje rów-
nież rezultatem faktu braku tradycji pi-
sania w  Związku Radzieckim o  okrę-
tach pozostających w służbie.
Do najbardziej znamiennych „białych
plam” można zaliczyć niemal pełny brak
usystematyzowanych danych o  róż-
nicach w  konstrukcji poszczególnych
okrętów serii po zainstalowaniu dodat-
kowych modeli uzbrojenia czy środków
radioelektronicznych, szczegółów prze-
biegu służby, dynamice zmian wypo-
sażenia elektronicznego itp. Podobnie
praktycznie brak informacji o prowa-
dzących budowę, głównych przyjmują-
cych, dowódcach okrętów, oficerach czy
admirałach.
W trakcie przygotowania pracy w sze-
rokim stopniu wykorzystano dokumenty
i materiały (protokóły odbiorcze, zdję-
cia, protokóły prób, korespondencję za-
kładów produkcyjnych, dyrektywy itp.)
z  zasobów Centralnego Muzeum Ma-
rynarki Wojennej (Sankt Petersburg),
muzeów Floty Oceanu Spokojnego we
Władywostoku i Floty Czarnomorskiej
w  Sewastopolu, archiwów w  Nikoła-
jewie oraz Czernomorskogo Sudostro-
itielnogo Zawoda i  Sudostroitielnogo
Zawoda im. 61 kommunara (oba w Ni-
kołajewie), a także pamiętniki, dzienniki
i relacje oficerów pełniących służbę na
krążownikach.
Pierwszy raz projektowanie okrę-
tów klasy „krążownika” rozpoczęto
w  Związku Radzieckim jeszcze w  ra-
mach zatwierdzonego w dniu 11 lipca
1933 r. „Programu budowy okrętów na
lata 1933-1938”, który przewidywał bu-
dowę 8 krążowników dla potrzeb ra-
dzieckiej floty.
Projektem nowoczesnego krążownika
lekkiego, było opracowanie
projektu 26
Historia projektowania
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin