TOB gotowe1.docx

1

Wyraźna granica plastyczności materiału – Re jest to naprężenie rozciągające, po osiągnięciu ,którego następuje wyraźny wzrost rozciąganej próbki bez wzrostu, lub przy minimalnym spadku obciążenia. Może wystąpić tylko w czasie pierwszego etapu obciążania próbki. Wyraźna granica plastyczności liczona jest ze wzoru:

Umowna granica plastyczności - stale wysoko-węglowe i kruche nie posiadają wyraźnej granicy plastyczności, w tych przypadkach wprowadza się jako kryterium porównawcze dla praktycznej oceny materiałów umowną granice plastyczności  R0,2. Przez umowna granice plastyczności rozumiemy taka wartość naprężenia rozciągjacego, która wywołuje w próbce umowne wydłużenie trwale x=0,2% pierwotnej długości pomiarowej próbki

2. Warunkiem przejścia ze stanu sprężystego w stan plastyczny jest osiągnięcie pewnej krytycznej wartości naprężeń, zwanej granicą plastyczności – w jednoosiowym stanie naprężeń, lub naprężeniem uplastyczniającym – w płaskim i przestrzennym stanie naprężeń, uzależnionych od rodzaju tworzywa i historii poprzednich odkształceń, oraz warunków obecnego procesu odkształceń plastycznych, tj. jego temperatury, stopnia i prędkości odkształcenia.

3 "szybkość i temp w jakiej następuje odkształcenie, siły oddziaływania miedzy atomami sieci, typu sieci.

4.

Próby statycznego rozciągania, statycznego ściskania i plastycznego skręcania pozwalają na wyznaczenie podstawowych parametrów danego materiału, które charakteryzują materiał i są podstawą do obliczeń wytrzymałościowych. Normalizacja prób wyznaczania własności mechanicznych pozwala na porównanie i klasyfikacje według przewidywanych zastosowań oraz dokonanie oceny skuteczności przeprowadzonych procesów technologicznych.

5. warunek plastyczności H-M-H

  12(σ1-σ2)2+(σ2-σ3)2+(σ3-σ1)2 ?=? σp

6.

λ=l1l0- współczynnik wydłużenia
β=b1b0- współczynnik poszerzenia
γ=h1h0- współczynnik gniotu

εl=l1-l0l0- względne wydłużenie
εb=b1-b0b0- względne poszerzenie
εh=h1-h0h0- względny gniot

Δl=l1-l0- bezwzględne wydłużenie
Δb=b1-b0-bezwzględne poszerzenie
Δh=h0-h1-bezwzględny gniot

δl=lnλ=lnl1l0=ln1+εl-rzeczywiste wydłużenie
δb=lnβ=lnb1b0=ln1+εb-rzeczywiste poszerzenie
δh=lnγ=lnh1h0=ln1+εh-rzeczywisty gniot

δl+δb+δh=0

7

Ich własności są różne:

przedmiot uzyskany w drodze obróbki plastycznej będzie się charakteryzował lepszymi właściwościami wytrzymałościowymi (np. twardość) i równocześnie gorszymi właściwościami plastycznymi (np. mniejsza udarność, zdolność do wydłużenia).

odlew jest kruchy, posiada naprężenia odlewnicze oraz dużą chropowatość

Przy przeróbce plastycznej otrzymamy lepszy stan powierzchni

8

Do tego celu można zastosować dwie metody:

Walcowanie na walcarce reduktor

W czasie walcowania redukowana jest średnica oraz poprawiany jest kształt – regularność walca. W konsekwencji otrzymujemy taki sam walec tylko o mniejszej średnicy.

Ciągnienie swobodne

Podczas ciągnienia w matrycy stożkowej lub łukowej otrzymujemy pręt o bardzo regularnym kształcie oraz dużym umocnieniu.

9

δl=0,47
 

δl=lnl1l0=lnl0+Δll0=ln1+εl  
⇒ eδl-1=εl
⇒ eδl=l1l0=λ

εl=   eδl-1=   e0,47-1=0,600-wydłużenie względne

λ=l1l0=1,600-współczynnik wydłużenia

10.

Kucie swobodne – proces polegający na odkształceniu metalu między narzędziami umożliwiającymi płynięcie w kilku dowolnych kierunkach.

Zakres stosowania:
- przy produkcji jednostkowej, kiedy wykonanie matrycy jest nieopłacalne

- przy wykonywaniu odkuwek, których ciężar i wymiary przekraczają możliwości produkcyjne najcięższych dysponowanych zespołów matrycowych

- przy wstępnej obróbce plastycznej wlewków ze stali stopowych lub stopów o specjalnych własnościach na kęsiska i kęsy kute

- przy produkcji prętów kutych ze stali stopowych lub stopów o specjalnych własnościach, jak również ze stali z gatunków normalnych w tych przypadkach, gdy przekrój danego pręta nie jest objęty programem walcowania

- przy szeroko pojętej regeneracji narzędzi i sprzętu warsztatowego

- przy wykonywaniu części zamiennych do celów remontowych

Kucie półswobodne – płynięcie jest częściowo ograniczone narzędziami przez co minimalizuje się naddatki technologiczne i naddatki na obróbkę skrawanie.

Kucie matrycowe – kształt odkuwki jest odwzorowaniem kształtu wykroju roboczego matrycy - polega na kształtowaniu wyrobu w wykroju matrycy składającej się z dwóch części

Zalety w porównaniu z kuciem swobodnym

- możliwość stosowania mniejszych naddatków technologicznych

- większa dokładność wykonania odkuwek

- możliwość nadania kształtów odkuwce, jakich nie modna nadać przez kucie swobodne

- możliwość łatwego i szybkiego odkuwania przedmiotów o kształtach skomplikowanych, małą pracochłonność oraz dużą wydajność

- znaczną oszczędność w kosztach robocizny

- możliwość zatrudnienia pracowników mniej wykwalifikowanych

- duża powtarzalność kształtu odkuwek

- łatwość określenia czasu wykonania odkuwki, co umożliwia dokładną kalkulację kosztów

Wady kucia matrycowego

- konieczność stosowania maszyn kuźniczych o podwyższonej  dokładności prowadzenia matryc

- dodatkowe koszty związane z prasami do okrawania wypływki

- duży koszt oprzyrządowania

- opłacalność przy dużych seriach odkuwek

- niewielki wymiar wykonywanych odkuwek

12.

Zakres stosowania:

- motoryzacja – taśmy na elementy karoseryjne i poszycia samochodów ciężarowych, blachy na cysterny

- budownictwo, zużywające m.in. gięte na zimno kształtowniki otwarte – o różnych profilach, i zamknięte – o profilach: okrągłym, kwadratowym, i prostokątnym, zgrzewane i spawane, wykonywane z taśmy czarnej lub ocynkowanej oraz powłoką niemetaliczną

- przemysł spożywczy – taśmy ocynowane do produkcji puszek konserwowych i na różnorodne napoje

- przemysł artykułów gospodarstwa domowego – taśmy na obudowy lodówek, pralek, czy odkurzaczy

- przemysł okrętowy – blachy grube okrętowe i inne

- energetyka – taśmy elektrotechniczne: prądnicowe i transformatorowe, blachy grube na walczaki kotłów grzewczych

12

Walcowanie blach na zimno (>3,5mm)

Wsadem jest blacha cienka walcowana na gorąco wytrawiona(biała).

Walcowanie odbywa się na walcarkach kwatro pracujących w systemie Steckla lub w systemie ciągłym.

Liczba walcarek w systemie ciągłym zależy od końcowej grubości blachy. Są ułożone na jednym lub dwa zespoły po 4-6 walcarek kwatro.

Gotowa blacha w stanie umocnionym zwijana jest w kręgi. W zależności od gatunku i przeznaczenia blacha może być wyżarzana w celu usunięcia skutków zgniotu. Wyżarzanie rekrystalizujące lub normalizujące przeprowadza się w kręgach w piecach kołpakowych lub Piechach ciągłych z atmosferą ochronną. Proces walcowania jest sterowany komputerowo (gnioty, prędkość walcowania, naciągi, regulacja płaskości)

Dokładność blach średnich i cienkich walcowanych na gorąco i na zimno:

Walcowanie blach cienkich na gorąco i na zimno odbywa się z automatyczną regulacją grubości z naciągiem pasma, co obniża nacisk na walce, zmniejsza ugięcie walców oraz prostuje pasmo.

Ponadto ugięcie walców pod działaniem siły walcowania jest kompensowane odpowiednim układem, w celu uzyskania odpowiedniej płaskości i dokładności wymiarowej blachy.

Najczęściej regulację płaskich blach uzyskujemy za pomocą: przeginania walców, krzyżowania walcó lub poosiowego przemieszczania kształtowanycah sinusoidalnych walców

13

właściwości mechaniczne - tzw duża wytrzymałość właściwa(stosunek wytrzymałości doraźnej
materiału do jego gęstości), co umożliwia redukcję
masy pojazdu;
– wysoka zdolność absorpcji energii w przypadku zderzenia;
– właściwości minimalizujące kłopoty technologiczne przy
wytwarzaniu i zapewniające wysoką produktywność,
w tym zwłaszcza: podatność na obróbkę plastyczną (tłoczenie
paneli, gięcie, hydroforming i in.) oraz łatwość stosowania
pokryć (powłoki Zn, Al, lakiery), a ponadto dobra
spawalność i zgrzewalność;
– dobre zachowanie w eksploatacji (wytrzymałość zmęczeniowa
samego materiału i spoin, podatność na korozję,
łatwa wymiana elementów);
– względy ekonomiczne

14

Tłoczenie obejmuje sposoby przeróbki plastycznej blach, taśm i folii (głównie na zimno) polegające na kształtowaniu ich w przestrzenne wyroby typu: powłoki blaszane, kształtowniki gięte (otwarte lub ze szwem ) i innych. Tłoczenie obejmuje szeroka gamę zabiegów, a czynności tłoczenia w zakresie procesów technologicznych różniących się sposobem działania sił, rodzajem zmienny kształtu oraz stosowanymi urządzeniami i narzędziami.

Odmiany tłoczenia:
- odcinanie, wycinanie, dziurkowanie, nacinanie, okrawanie, wykrawanie, wytłaczanie, przetłaczanie

Zjawiska ograniczające proces wytłaczania:
- pękanie obwodowe
- fałdowanie kołnierza

17 walcarka sądzimira

Stosowana jest do walcowania do walcowania taśm bardzo cienkich oraz folii. Ugięcie sprężyste walców roboczych, dzięki ich małym średnicom i dużej sztywności walców oporowych zostaje prawie całkowicie wyeliminowane.

18

Klatki kwarto. W celu zmniejszenia nierównomierności grubości walcowanej blachy należy wyeliminować bądź znacznie ograniczyć sprężyste uginanie się walców. Można to częściowo uzyskać przez zwiększenie średnicy walców, ale jednocześnie z tym następuje powiększenie się powierzchni styku materiału z walcami. Powoduje to szybki wzrost całkowitego obciążenia walców, które zwiększa się wraz z wielkością powierzchni styku walec – materiał i naciskiem jednostkowym p. Nacisk jednostkowy zależy zaś głównie od współczynnika gniotu. Zwiększenie średnicy walców powoduje wzrost ich obciążenia, a tym samym tylko nieznacznie wpływa na zmniejszenie sprężystego uginania się walców. Umieszczając między walcami oporowymi o dużej średnicy małe walce robocze uzyskuje się zmniejszenie powierzchni styku walec – materiał, a przez to również obniżenie całkowitego obciążenia walców. Dzięki temu w walcarkach takich można stosować znaczne gnioty, przy zachowaniu dużej dokładności geometrii i wymiarów.

19RYS 3

1-Wał wykorbiony
2-Korbowód
3-Suwak prasy
4-Sprzęgło
5-Koło zamachowe
6-Silnik

20RYS 4

1 - silnik
2 - przekładnia pasowa
3 - wał napędowy, pośredni
4 - przekładnia zębata
5 - sprężyny odciążające suwak
6 – sprzęgło
7 - jarzmo z rolkami
8 - wał korbowy
9 – korbowód
10 – łącznik
11 – hamulec
12 - suwak wewnętrzny
13 - suwak zewnętrzny
14 - prowadnice, korpus prasy
15 – krzywka
16 – rolki

21

Hydroforming polega na formowaniu za pomocą cieczy pod wysokim ciśnieniem. W procesie wykorzystywane są właściwości cieczy, dzięki którym ciśnienie zawsze skierowane jest pod kątem prostym w stosunku do poddawanego obróbce materiału. Proces hydroformingu może być wykorzystany zarówno przy formowaniu rur, jak i płaskich blach.

Zalety w porównaniu z technologią konwencjonalną:
- mniejsza masa wytwarzanego elementu
- proces tańszy i szybszy od procesów konwencjonalnych
- większa precyzja wykonania elementu
- możliwość produkowania skomplikowanych elementów przy użyciu jednego narzędzia

22.

V0=VK

πD24L0=πd24L+...