Cele ogólne:
- rozpoznawanie i nazywanie figur geometrycznych płaskich ( koło, kwadrat, trójkąt),
- kształtowanie zdolności abstrahowania, polegających na wyróżnieniu cech charakterystycznych dla danej figury,
- doskonalenie wrażliwości dotykowej.
Cele operacyjne:
- rozpoznaje kształty figur geometrycznych płaskich ( koło, kwadrat, trójkąt),
- potrafi wymienić charakterystyczne cechy dla danej figury,
- czyta wyrazy,
- zna kolory ( żółty czerwony niebieski ),
- potrafi współdziałać w zespole
Metody: problemowa, aktywizująca, praktyczna.
Pomoce:
- ilustracje do opowiadania, napisy do globalnego czytania ( Figuralik, Figurolandia, koło, kwadrat, trójkąt), emblematy w trzech kolorach, po jednym dla każdego dziecka, cztery duże arkusze brystolu, tace, pojemniczki z figurami, trójkąt, płyty cd, klej, pędzle, ceraty, figury geometryczne wycięte z różnych materiałów, gumy do skakania.
Przebieg:
1. W ramach wprowadzenia do zajęć, nauczycielka informuje dzieci, że ma dla nich niespodziankę, a następnie rysuje na dużym arkuszu brystolu pieska Figuralika, zgodnie z treścią wiersza:
Koło, kwadrat, trójkąt, kreska, narysuje dla was
pieska.
Jedno koło, albo dwa i już piesek oczka ma.
Jeden trójkąt, albo dwa, i już piesek uszka ma.
Jeszcze tylko, kilka kresek, i już biegnie śmieszny
piesek.
2. Ustalenie nazwy pieska, odczytanie globalnie wyrazu Figuralik. Nauczycielka mówi dzieciom, że Figuralik mieszka w bardzo dziwnej krainie Figurolandii, w której wszystko jest z figur geometrycznych.
3. „Jakie to figury” – zagadki obrazkowe.
Dzieci określają nazwy i kolory kolejno odsłanianych figur. Przeliczają ich ilość w narysowanym piesku. Odszukują w sali przedmioty mające kształt koła, trójkąta i kwadratu. Odczytują globalnie wyrazy koło, kwadrat, trójkąt.
4. Zabawy z figurami.
Każde dziecko otrzymuje tace, pojemniczek z figurami ( koło, kwadrat, trójkąt) i siada w kręgu.
Dzieci badają dotykiem rąk jaki kształt mają znajdujące się w pojemniczkach figury, określają ich niektóre właściwości, oraz rysują w powietrzu rękoma i stopami na dywanie ich kształty.
5. Zabawa ruchowa przy piosence pt. „ Wszystko można policzyć”.
Dzieci tańczą przy wesołej piosence, na przerwę zatrzymują się. Nauczycielka uderza w trójkąt, dzieci liczą te uderzenia, a następnie, tyle razy wykonują określone ćwiczenie np. podskoki.
6. „Figurolandia” – opowiadanie nauczycielki ilustrowane obrazkami – analiza treści opowiadania, formułowanie odpowiedzi na pytania np.
- O jakich królestwach była mowa w opowiadaniu?
- Dlaczego królowie chcieli wywołać wojnę?
- Kto sprzeciwił się wojnie?
- Co stało się z królestwami?
7. Dzieci dzielą się na trzy zespoły według koloru figur geometrycznych znajdujących się na ich ubrankach. Nauczycielka proponuje im zabawy w zespołach z gumami do skakania:
a) dzieci rozciągają gumy tak, aby powstały trójkąty.
- Jakie królestwo powstało w naszej sali?
b) zespoły formują gumy tak, aby powstały kwadraty
c) dzieci rozciągają gumy palcami obu rąk tak, aby powstały koła
- Jakie królestwo powstało teraz w naszej sali?
d) następnie zespół z emblematami zielonymi rozciąga gumy tak, aby powstały trójkąty, zespół z emblematami czerwonymi rozciąga gumy tak, aby powstały kwadraty, a zespół z emblematami niebieskimi formuje gumy tak, aby powstały koła.
- Jaka kraina powstała teraz w naszej Sali?
8. „Figurolandia” – zabawa plastyczna w zespołach – wyklejanie tajemniczej krainy z figur geometrycznych, które dzieci wcześniej wycięły z różnorodnych materiałów (korek, gazeta, papier kolorowy, tektura, folia, materiał itp.).
9. Ocena prac dzieci.
10. Zabawa relaksacyjna w parach przy muzyce – rysowanie Figuralika na plecach kolegi.
Agashi